لازم نیست انسان یاد خدا را به ذهن و خیالش منتقل کند.یاد خدا،یاد ذهنی نیست.یاد خیالی نیست.یاد خدا،نوعی توجه است؛آن هم توجه قلبی. مثلاً مردی عاشق زنی میشود؛گاهی دیده‌اید که این مرد،حالت بی‌تابی و بی‌قراری دارد.این‌طور نیست که مدام اسم او را ببرد و دربارۀ او فکر کند،اما قلبش متوجه به او است. غذا میخورد،لباس میپوشد،راه میرود، اما دلش متوجه به اوست.این یاد است و لازمه‌اش خیال نیست.🥀 بسیاری افراد،یاد قلبی را،با یاد ذهنی و خیالی اشتباه میکنند.مرتباً میخواهد خدا را به خاطر بیاورد.این ذکر نیست! ذکر،انس است.ذکر،دوست داشتن خداست!💚