یکى از یاران امام صادق علیه السلام به نام مُعَلّى بن خُنَیس مى گوید: به ایشان گفتم: حکومت [بنى عبّاس و نعمت هاى] آنان را به یاد آوردم و با خود گفتم اگر حکومت در دست شما بود، ما هم در کنار شما زندگى خوشى داشتیم! امام علیه السلام در پاسخ فرمود: هَیهاتَ یا مُعَلّى ! أما وَاللَّهِ إن لَو کانَ ذاکَ ، ما کانَ إلّا سِیاسَةَ اللَّیلِ وَ سِیاحَةَ النَّهارِ ، وَ لُبسَ الخَشِنِ وَ أکلَ الجَشِبِ . [۱] اى معلّى ، هرگز چنین نیست! به خدا سوگند، اگر چنان [که گفتى، حکومت در دست ما] بود، چیزى جز سیاستِ شب و تکاپو و روزه دارى روز و پوشیدن لباس زِبْر و خوردن غذاى ناگوار [نصیب ما] نمى شد. [۱] الکافى، ج۱ ص۴۱۰ ح۲ / الدعوات، ص۲۹۶ ح۶۰ ، بحار الأنوار، ج۵۲ ص۳۴۰ ح۸۸ . [۲] الغیبة نعمانى، ص۲۹۷ ح۷ ، بحار الأنوار، ج۵۲ ص ۳۵۹ ح ۱۲۷ (روایت مشابه از مُفضّل بن عمر)