🔰علم ناقص و نیمچه‌ها ‼️ 1⃣مدتی بود که مسجد محله، مجهز به میکروفون یقه ای شده بود و مورد استفاده امام جماعت قرار می‌گرفت و نمازگزاران نیز می‌توانستند اذکار نماز را که توسط امام جماعت ادا می‌شد بشنوند؛ در یکی از روزها پیرمردی که اتفاقا از اهالی ثابت مسجد هم نبود، پس از نماز ظهر و با صدای بلند و به شیوه ای که گویی با خود صحبت می‌کند گفت: «حتما پیامبر جدیدی آمده و دین تازه‌ای آورده است! مگر نماز ظهر هم با صدای بلند خوانده می شود؟!» روحانی مسجد که انسان خوش مشرب و با سعه صدر بالایی بود توضیح داد که منظور از صدای آهسته در نماز ظهر، آشکار نکردن صدا است و اگر به واسطه میکروفون صدای امام جماعت آشکار شود اشکالی ندارد؛ البته بعید بود آن پیرمرد به صحبت‌های روحانی اعتنایی بکند!! بخوانید؛ 2⃣معروف است که می‌گویند هر چیزی به جز علم، وجود ناقصش بهتر از عدم آن است؛ به عنوان مثال اگر انسان سلامتی ناقص داشته باشد بهتر از عدم سلامتی است ولی در علم اینگونه نیست؛ دلیل آن نیز روشن است؛ چرا که علم ناقص بی آن که را به انسان عرضه کند، را از انسان سلب می نماید و این گونه انسان را تبدیل به موجود بی منطق محض می کند. انسانی که علم ندارد حداقل در مقابل عالم تسلیم است لکن کسی که علم ناقص داشته باشد همین پذیرش را نیز نخواهد داشت. 3⃣ای کاش آسیب‌های علم ناقص به همان مواردی نظیر اعتراضات پیرمرد داستان محدود می‌شد ولی متأسفانه این بیماری مرزی نمی‌شناسد و همانند غده سرطانی، پیکره جامعه را در بر می‌گیرد؛ به عنوان مثال شخصی که اطلاعات دینی او از عکسنوشته های موجود در اینستاگرام فراتر نمی رود به راحتی به خود اجازه می دهد که درباره علوی بودن یا نبودن جمهوری اسلامی ریش بجنباند و قلم بزند. 4⃣در ادامه به برخی از خصوصیات نیمچه‌ها اشاره می‌کنیم: 🔻نیمچه‌ها قابلیت بالایی دارند که بازیچه دست این و آن شوند؛ 🔻 به راحتی فریب صحبت های ظاهرالصلاح را می‌خورند و به استخدام گویندگان آن درمی‌آیند؛ 🔻علی رغم آنکه در ظاهر ادعا می‌کنند چیزی نمی‌دانند ولی کنشگری های آنان حاکی از آن است که خود را علامه دهر می‌پندارند؛ 🔻نسبت به پرده برداری و محاسبه عیوب خود سست و تنبل اند لکن در میدان پرده دری از عیوب دیگران سر از پا نمی شناسند. 🔻به تدریج و برای توجیه اقدامات خود، اعتقادات پیشین خود را زیر سوال می‌برند تا تناقضات آشکار خود را پوشیده نگه‌دارند و ناگزیر تن به تناقضات پنهانی میدهند. 🔻هیچ گاه احتمال نمی‌دهند که شاید خطا از جانب آنان باشد و همیشه طرف مقابل را مجرم و گناهکار می‌دانند. 🔻به راحتی قضاوت می‌کنند و شهوت موضع‌گیری دارند؛ پس از آنکه سستی و بی مایگی سخنانشان آشکار می‌شود، آسمان ریسمان به هم می‌بافند که نکند به غرورشان بربخورد. 🔻 وقتی در مباحثه با آنان به صحبت بزرگان و علما استناد می‌شود، پای عقل را به میان کشیده و منظورشان همان عقل متأثر از علم ناقص خود می‌باشد. ✍ادمین عقال 🆔@eghaal