💢۲۰۱۰؛ نقطه پایان عصر سرمایه داری|
اگر حل مشکل تولید نقطۀ آغاز بود، شکست در توزیع نشانه پایان آن بود
برد دلونگ در کتاب جدیدش ماجرای ظهور و سقوط عصر طلاییِ سرمایهداری را بررسی میکند. او دههها روی این کتاب کار کرد تا لحظۀ آغاز و پایان «قرن طلایی بیستم» را پیدا کند. نقطۀ شروع فوراً مشخص شد؛ ۱۸۷۰. اما انتهای این دورۀ شکوفایی، با توجه به تحولات گستردۀ سیاسی و اقتصادیِ آخر قرن، مشخص نبود.
تحولی که از انقلاب صنعتی آغاز شده بود، تا سال ۱۸۷۰ تغییر محسوسی در زندگی مردم عادی ایجاد نکرده بود. اما در آن دوره، «ایجاد شرکتهای ادغام عمودی، آزمایشگاههای پژوهش صنعتی، ابزارهای نوین ارتباطاتی و فناوریهای جدید حملونقل» همهچیز را عوض کرد. رشد جهانی چهار برابر شد و برای اولینبار بشر از فقرِ همگانی دوران کشاورزی رها شد؛ مدرنیته آغاز شده بود.
اما نقطۀ پایان کجا بود؟ بیش از بیستسال بعد از شروع نوشتن کتاب، دلونگ تصمیمش را گرفت: ۲۰۱۰ سال پایان تاریخ بود. آرمانشهری که صدوچهل سال پیش آغاز شده بود، اینجا به پایان میرسید.
در سال ۲۰۱۰، رشد بهرهوری و تولید ناخالص داخلی آمریکا متوقف شده بود؛ نابرابری داشت سرزندگی اقتصادی را در سراسر جهان میخشکاند. دلونگ کتاب قدمهای لرزان بهسوی آرمانشهر را همینجا به پایان رساند. شاهکاری که با تأخیر بسیار پیام مهمی برای جهانیان داشت:
عصر اقتصادی که آمریکا جلودارش بود بهرغم تمام مشکلات و پلیدیهایش، حالا به پایان رسیده است. اگر حلکردن مشکل تولید نقطۀ شروع عصر سرمایه داری بود، شکست در توزیع نشانۀ پایان آن بود.
http://B2n.ir/s38132
🌐
@eghtesad_mardomi