💢مهمترین عامل تضعیف تدریجی ساختار تولید در اقتصاد ایران|سهم زیر 2 درصدی بنگاههای کوچک مقیاس از کل تسهیلات بانکی در دهه 90 ☑️ دکتر مهدی موحد بک نظر: مهمترین عامل تضعیف تدریجی ساختار تولید از حیث تاریخی در اقتصاد ایران، آن چیزی است که در ادبیات اقتصادی "نفرین منابع طبیعی" نامیده می شود؛ به این معنا که عقلانیت نهادی لازم در شاکله دولت ها برای هضم این ثروت خدادادی در فرهنگ تولید بکار گرفته نمی شود. ورود حجم عظیمی از درآمدهای نفتی در دهه 40 (دهه طلایی اقتصادی ایران قبل از انقلاب) باعث بی ثباتی اقتصادی، فرهنگ پرورش گلخانه ای تولید و اعتیاد تولید به یارانه های نفتی شد. این ساختار تولید تدریجا به گونه ای نهادینه شد که در شرائط فعلی اقتصاد ایران تمامی متغیرهای اثر گذار کلان، از نرخ ارز اثر می پذیرند. و از سوی دیگر باز بودن مسیر سفته بازی باعث از صرفه افتادن تولید در مقابل سوداگری شد. 🔹اگر این مزیت نسبی اقتصاد ایران با فرهنگ تولید و در شرائط نهادی خاص، هضم می شد و خام فروشی در زنجیره تولید به کار می گرفته می شد، منجر به تنوع بخشی به صادرات و افزایش عاملان تولید می شد. 🔹سال 1355 از کل حجم نقدینگی موجود در حوزه مسکن 80 درصد معطوف به تقاضای مصرفی و 20 درصد سرمایه ای بوده (که می توانست سفته بازانه باشد). اما امروز با این ساختار تولید 90 درصد، سرمایه ای و 10 درصد مصرفی است. این از صرفه افتادن تولید در مقابل سفته بازی و سوداگری است. بر همین مبنا حجم تسهیلاتی که در دهه 90 به بنگاههای کوچک مقیاس می رسد، زیر 2 درصد است. فیلم کامل 🌐 @eghtesad_mardomi