📊ستاد مسکن‌نسازها ✳️ به دلیل «گسیختگی سیاستی»، تمهیدات و اقدامات دولت‌ها بیش از آنکه در راستای تامین فراگیر و همه‌شمول و عدالت‌محور و نیز کاهش نابرابری‌های اجتماعی باشد، به نحوی نظام‌مند بر نابرابری‌های اجتماعی و فقر چندبعدی شهری افزوده است. مساله صرفا عقب‌نشینی دولت‌ها از تامین مسکن برای همه شهروندان نیست، بلکه مساله مهم‌تر این است که دولت‌ها در خلال این عقب‌نشینی، به ظهور و تکوین یک نوع برنامه نانوشته‌ کمک کرده‌اند که مستمرا منجر به گسترش اعیان‌نشین‌سازی، جابه‌جایی اجباری، بی‌خانمانی، طرد و محرومیت و جداسازی‌های اجتماعی‌شده و بر این اساس، بر ضرب آهنگ تعمیق نابرابری‌های اجتماعی-مسکونی و فقر شهری می‌افزاید. 🔺در دولت خاتمی و تکیه علی عبدالعلی‌زاده بر صندلی وزارت مسکن وقت، تعداد سالانه صدور پروانه‌های ساختمانی در مناطق شهری کشور که در سال‌های 1359 و 1360 حتی به 152 تا 155 هزار فقره رسیده بود، در سال‌های 1376، 1377، 1378، 1379 و 1380 به ترتیب به 132، 134، 135، 126 و 128 هزار فقره رسید. 🔺در دوره عباس آخوندی تعداد پروانه‌های ساخت‌وساز در مناطق شهری کشور از 206 هزار فقره در سال 1391 و 1392 به حول و حوش 120 هزار فقره در سال‌های 1393 تا 1396 رسیده است. این تعداد در سال 1397 به 142 هزار فقره رسید و پس از استعفای آخوندی در مهرماه سال 1397، پس از وی در سال‌های 1398 و 1399 تعداد پروانه‌ها به ترتیب به 150 و 174 هزار فقره افزایش یافت. http://fdn.ir/page/253926/ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 🎋جبهه مردمی اقتصاد مقاومتی🔰 🌐 https://eitaa.com/joinchat/90636304C6a5afed72d 🌐 @eghtesad_mardomi