زندگینامه حسن عسگری علیه السلام قسمت اول "ابومحمد حسن بن علی بن محمد زادهٔ ۸ ربیع‌الثانی ۲۳۲ هجری قمری برابر با ۸۴۶ میلادی در مدینه – شهادت ۸ ربیع‌الاول ۲۶۰ هجری قمری برابر با ۸۷۴ میلادی در سامرا) ملقب به ابن الرضا و معروف به عسکری، یازدهمین امام شیعیان دوازده امامی پس از پدرش هادی و قبل از پسرش مهدی بود. او و پدرش امامین عسکریین نامیده می‌شوند زیرا شهر سامرا — که مجبور به زندگی در آن بودند — در واقع یک اردوگاه نظامی بود. حسن عسکری ولادت: ۸ ربیع‌الثانی سال ۲۳۲ پس از هجرت در مدینه شهادت: ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ پس از هجرت مدفن : آرامگاه علی الهادی و حسن عسکری، سامرا سال‌های امامت: ۶ سال (سال ۲۵۴ تا ۲۶۰ پس از هجرت) لقب: عسکری، زکی، ابن الرّضا امامت پس از: علی بن محمد امات پیش از: حجت بن حسن همسر: نرجس خاتون فرزند: مهدی والدین: هادی (پدر) ، حدیث یا سوسن (مادر) وی بیشتر طول عمرش را در حبس خانگی به سر برد؛ مخصوصاً به دلیل قول مشهوری که بیان می‌کرد وی صاحب فرزندی خواهد شد که به‌عنوان منجی آخرالزمان قیام خواهد کرد تا زمین را از عدالت پر کند. حسن عسکری طی سال‌های امامت خود در سامرا تحت محدودیت‌های اعمال‌شده از سوی خلافت عباسیان می‌زیست. وی زیر نظر جاسوسان خلیفه‌های وقت بود و لذا نمی‌توانست با شیعیان ارتباط آزادانه داشته باشد و تنها خواص اصحابش با وی شخصاً ارتباط داشتند. وی در ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ ه ق مقارن با اول ژانویه ۸۷۴ به شهادت رسید. به‌نوشتهٔ منابع شیعی، به دستور معتمد خلیفهٔ عباسی مسموم، و در سامرا در کنار قبر پدرش علی هادی مدفون شد. بنا بر روایت شیخ طوسی، عثمان بن سعید در طول بیماری امام حسن عسکری علیه السلام بر بالین وی بود و مراسم غسل و خاک‌سپاری را به جا آورد. #مهدیه #امام_حسن_عسکری 🏴🏴🏴🏴🏴