✔️ندای میّت در زمان تشییع روایت دوم 🔹الخرائج و الجرائح‏ إِنَّ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ سَلامُ اللَّهِ عَلَیْهِما قَالَ يَوْماً مَوْتُ الْفُجَاءَةِ تَخْفِيفُ الْمُؤْمِنِ وَ أَسَفٌ عَلَى الْكَافِرِ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ‏ لَيَعْرِفُ‏ غَاسِلَهُ‏ وَ حَامِلَهُ‏ فَإِنْ‏ كَانَ‏ لَهُ‏ عِنْدَ رَبِّهِ خَيْرٌ نَاشَدَ حَمَلَتَهُ أَنْ يُعَجِّلُوا بِهِ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ ذَلِكَ نَاشَدَهُمْ أَنْ يُقَصِّرُوا بِهِ‏. 🔸نقل شده است که روزی امام سجّاد سلام اللّه علیه فرمود: مرگ ناگهانی برای مومن تخفیف و برای کافر موجب تأسّف و ناراحتی است و همانا میّت مومن، غسل دهنده و حامل جنازه خود را می‌شناسد؛ اگر در نزد خدا امید به ثوابی داشته باشد به کسانی که جنازه او را می‌برند قسم می‌دهد که عجله کنند، در غیر این صورت قسم می‌دهد که او را آرام تر ببرند. 📚بحار الأنوار، ج‏۴۶، ص: ۲۷ کانال "احیاءالاموات" https://eitaa.com/joinchat/1150287968C6544535bac