الحمدلله در ۲ هفته گذشته پویشی از سوی عزیزان گمنام در شهرهای مختلف، برای کمک به مردم غزه و موسسات و خیریه‌های گوناگونی برای جمع‌آوری پول راه افتاده ⁉️اما سوال پر تکرار؟ مگر غزه محاصره نیست؟ مگه محاصره فرقی کرده؟ اصلا چجور پول و غذا می‌رسانند؟ 1⃣اولا اینکه در ایران کمی دیر به فکر کارهای مردمی افتادیم، بحث دیگری است. مگرنه در همان ماه نخست فلان خیریه مالزی چند کاروان به غزه برده بود. جدا از اهمیت کار، دخیل کردن جامعه در این مسئله و احساس کنش‌گری در وهله اول "همان اجتماعی سازی" قضیه فلسطین است. از کسی که پیام می‌دهد و برای کمک ۵۰ تومانی شرمنده است، تا مادر شهید مشهدی که نزدیک ۲۰ میلیون طلاهایش را می‌فروشد یا فلان خانواده کرمانی که پول جلسه هرسال افطار نیمه رمضان را به فلسطینی ها می‌بخشند... 2⃣اما اصلا چگونه ؟ ببینید بحث نخست آن است که کالا هست، اما کم است و گران. با پول در وضعیت جنگی خیلی کارها می‌شود کرد.‌ قاچاق از مرز رفح و حتی مرز اسرائیل به داخل غزه امری است که ممکن است و  بوده. اما مسئله اینجاست که پولی نیست که با آن بشود قاچاق کرد یا خرید. تقریبا از ماه سوم برای برخی تجار اسرائیلی ها و مصری این به یک تجارت تبدیل شد اما در ۳ هفته اخیر ورود کامیون های روزانه به درون غزه حدود ۲۵۰، ۳۰۰ کامیون می‌رسد. ( قبل طوفان الاقصی متوسط ۵۰۰ کامیون وارد می‌شد) کامیون‌هایی که آخرش قاچاق هم درون آنها هست. یکی از دلایلی که اسرائیل مخالف کمک‌رسانی زمینی و به دنبال جایگزینی هوایی( بی ثمر) است، این کنترل کردنشان است‌. مثلا چند روز پیش یک فیلم وایرال شد که به یک خانواده خیار رسیده بود، خیاری که از سوی آشنایان در اردن جاسازی شده بود 3⃣خلاصه کنم: کالا هست، اما کم و گران است و البته پول هم نیست. خانواده‌ای که ۵ ماه است در اردوگاه زندگی می‌کند، اما حاضر به ترک شمال نشده، نه پولی دارد، نه زیرساختی برای پخت غذا و... دوستان خیریه‌ای در ایران که برخی چند سال هست ارتباطاتی دارند، افراد معتمد آن سوی مرزها را می‌شناسند و.... پول را به ارز تبدیل می‌کنند( فلسطین پول ملی ندارد و در غزه از ارزهای دیگر استفاده میکنند) کار ایرانی ها چنان صدا کرد که حتی در رسانه های اسرائیلی مثل کانال ۱۴ هم بازتاب داشت. یا مثلا الجزیره گزارشی کار کرد که برای اهالی بیمارستان شفا، آش افطار پخش می‌شود و دکتر بیمارستان این را اولین پس از ماه‌ها می‌دانست. اکنون با گذشت نزدیک ۲ ماه از خروج اسرائیل از شمال( بعد آتش بس اول) حماس دوباره سعی می‌کند کنترل شمال را به‌دست بگیرد. برخی عملیات‌های حماس و البته واکنش اسرائیل مثل حمله به بیمارستان شفا در همین راستاست. ترور پلیس غزه که با بهتر شدن وضعیت شمال و کنترل بیشتر توانسته بود کامیون آرد به شمال برساند، مصداقی از مهم بودن اطعام در شمال است. 5⃣سیاست تعمدی اسرائیل اجرای راهبرد "گرسنگی" برای عقب نشینی مقاومت و کوچ اجباری مردم است. دوستانی که ارتباط دارند گواهی می.دهند که فعالان غزه فقط یک جمله درخواست دارند "اطعام" غذایی باشد تا بمانیم و مقاومت کنیم. 6⃣یک نکته حاشیه‌ای: برخی می‌گویند چرا برخلاف سالهای پیش، مسجدالاقصی آرام است؟! اولا فلسطینی‌ها و مقاومت، خواستار حضور مردم بدون محدودیت و حفظ ارزش و شأن مسجد و رمضان‌اند. در سال‌های پیش پروگاندای صهیونیستی دنبال این بود که بگوید مقاومت و برخی افراد قدس آرامش رمضان را بهم می زنند. خب حالا چرا امسال آرام است؟! اگر یادتان باشد سال‌های گذشته به‌واسطه تلاش برای حضور یهودی‌های تندرو در ایام عید پسح، پلیس رژیم وارد می‌شد و درگیری و.... تاریخ عبری به گونه‌ای است اکه اگر چه مثل میلادی و شمسی (در مجوع چند سال) تعداد روز ثابت دارد، اما تقویم بواسطه سیالیت تعداد روز ماه‌ها و سال‌ها و برخی قوانین عجیب مثلا عید پسح از دوشنبه شروع نشد و... بین یک بازه ۲۰ روزه عقب جلو می‌شود. قمری هم که دیگه میدونید! ۳ سال آخر رمضان با اعیاد پسح هم زمان میشد و اون داستان‌ها پیش می‌آمد. امسال عید پسح افتاده بعد رمضان و فعلا خبری از تنش نیست. و البته رسانه های فلسطینی این آرامش در رمضان را نتیجه ۷ اکتبر و تضعیف دشمن در ایجاد محدودیت و برهم زدن حق روزه داران می‌دانند. البته امثال بن گویر هم خواستار این اند که ده روزپایانی باید به مسجدالاقصی رفت ✳️ و کلام اخر، اطعام در نوارغزه، باید یک پویش ملی شود، پویشی حاصل جمع دو مولفه: نخست نیت های پاک و دوم : رقم های درشت کار راه بنداز. برای اولی که مثال هایی زدم‌ بالاتر و بنظرم دلیل موثر و دیده شدن کارها تا اینجا همین بوده اما مورد دوم، رخ نمی‌دهد مگر به ورود  سلبریتی های هیاتی، منبری، تلویزیون و....  فلان منبری باید برایش تفهیم شود که داستان جدی است، به ۲ توییت در هفته اول ۷ اکتبر اکتفا نکند... طولانی شد؛ شب تان بخیر @Thirdintifada