گمان مبر که دلم میل دوستان نکند چرا که مرغ چمن ترک بوستان نکند کسی که نقدِ خِرد داد و ملکِ عشق خرید اگر ز سود و زیان بگذرد ، زیان نکند به جان دوست که گنجِ روان دلی یابد که او مضایقه با دوستان به جان نکند شبِ رحیل ، خوشا در عَماری آسودن به شرط آنکه جرس ناله و فغان نکند چه باشد ار نفسی ساربان در این منزل قرار گیرد و تعجیل کاروان نکند ؟ شهی که باده‌ی روشن کِشد به تیره‌شبان معین است که اندیشه از شبان نکند زبان شمع جگرسوز از آن برند به گاز که از فسرده‌دلان ، راز دل نهان نکند جهان به حال کسی ملتفت شود خواجو ! که التفات به نیک و بد جهان نکند ... خواجوی_کرمانی 💜 @eitaagarde 👈بیااینجا