صحت و قبولی دو واژه برای بسیاری از مردم درست روشن نشده است و آن واژه صحت و قبولی است، صحت آن جا به کار می رود که عمل شرایط لازم را دارا باشد و واژه قبول در آنجا به کار می رود که از کمال آداب لازم برخوردار باشد، بنابراین آنجا که واژه قبول نشدن یک عمل مطرح می شود، نه این است که نباید انجام داد و یا بعدا باید آن عمل را قضا نمود. به عنوان نمونه در روایات آمده است: کسی که شراب بخورد نمازش تا چهل روز قبول نمی شود، بعضی از مردم از روایت فوق چنین برداشت کرده اند که چهل روز اعمالشان باطل است، پس بهتر است که در این مدت نماز نخوانند! در حالی که نمازشان در این مدت از کمال لازم برخوردار نیست، نه این که صحیح نیست. http://eitaa.com/ejta_ir