تاکید قرآن و سنت و تاکید بزرگانی چون امام خمینی بر تقدم تزکیه بر علم است، تفکیک سبک و نظام آموزشی و فرهنگی دانشگاهها در دو ساحت علم و اخلاق، گمشده امروز علوم انسانی و اجتماعی دانشگاههای ایران است. و سوغات علوم انسانی و اجتماعی مدرن، اگر چه کم نداریم اساتید مهذب و خودساخته ، اما مسئله عمیق تر از نگاشت فردی، نگاشت نهادی نهاد علم در ایران است که در علوم انسانی و اجتماعی از ابتدا بر اساس جدایی دو ساحت علم و اخلاق و تزکیه شکل گرفت . نتایج جدایی دو ساحت اخلاق و معنویت و تهذیب نفس از ساحت مباحث علمی علوم انسانی و اجتماعی ، همین وضعیتی است که ما در ایران از علوم اجتماعی نا کارآمد، بومی نشده، به روز نشده، و بریده از ریشه های فرهنگی و اعتقادی زیست بوم ایرانی اسلامی داریم. انبوهی از پایان نامه ها و رساله های بی خاصیت و بعضا مسئله دار، انبوهی از مجلات علمی و مقالات علمی بی فایده ، جدایی دانشگاه از جامعه و از دولت ، تدریس انبوهی از نظریه های قدیمی شده و نا کارآمد، گسترش بی رویه رشته های علوم انسانی و اجتماعی ، انبوهی از دانش آموختگان علوم انسانی و اجتماعی فاقد شعل ، فاقد مهارت تبدیل دانش به ثروت، فاقد حل مسئله و... از نتایج علم منهای تربیت اسلامی، اخلاق و تزکیه نفس مربی و استاد است