مردم فرم را درک میکردند ولی نو بودن سوژه ها برای شان مهم تر بود حمیدرضا ملازینل؛ فعال فرهنگی از سال دوم جشنواره توانستیم یکی از سینماهای شهر را برای اکران هماهنگ کنیم. در کنار آن ، اکران هایی در مساجد، هیئت ها ، مدارس و این طرف و آن طرف حتی زندان شکل گرفته بود. ما در «قزوین»، «بوئین زهرا»، «آوج»، «قاقازان» و روستاهای تابع فیلم اکران کردیم. انقلاب ما مدیون همین روستایی ها و زجر کشیده ها و مستضعفان است. شاید رساندن پیام به این دسته از مخاطبان، بالاتر از خیلی ثواب های دیگر باشد. پس از کسب تجربه از اکران های عمار فیلم های «چ» و «معراجیها» را با همه سختیهایی که داشت، در یکی ازشهرستان ها اکران کردیم. اولین بار بود که این فیلم ها در پخش می شد. مردم فرم را درک میکردند ولی نو بودن سوژه ها برای شان مهم تر بود. در قزوین، سوژه نو و روی زمین مانده برای فیلم سازی خیلی زیاد است. آقای «ابوترابی»، «شهید رجایی»، «شهید رضا حسن پور» و «شهید حسین لشگری» از شخصیتهای مهمی هستند که کمتر در مورد آنها کارشده است. • خاطره ای از جشنواره های پیشین عمار🤗 از کتاب 🌱@ekranmardomi