امروز اختصاص داشت به نوشته‌ای جسورانه از خسرو باباخانی. کتاب ویواون‌زن روی پل... مولف فصل نخست را به خستگی و فصل آخر را به بهشت اختصاص داده است! «آبروی‌ات، اعتبارت، خانواده ات چه می شود؟!» گفتند: «آبروی هر انسانی مثل آب می ماند گرفته بر کف دودست، کافی است لای دو انگشتت باز شود، آبرو می ریزد و آنگاه جمع کردنش ناممکن.» ✧❁ @elalhabibk🏴❁✧