🔴سرنوشت شوم مصریان و پادشاهشان در آخرالزّمان بر پایۀ روایات اسلامی، مصریان و پادشاهشان در آخرالزّمان سرنوشتی شوم و نکبتبار دارند. این سرزمین دچار خشکسالی‌ای سخت می‌شود و بخشهایی از آن فرو می‌روند و پادشاه و مردان و فرزندانشان کشته می‌شوند و زنانشان در بند می‌افتند و مورد تجاوز قرار می‌گیرند! حذیفه گفته است: رسول خدا الّاه-صلّى‌الّاه‌عليه[وآله]وسلّم- فرمود: ... در سال چنین و چنان شورش زیندگان مغرب و فرود آنان در مصر خاهد بود، و آن، هنگامی است که سپاه مغربیها فرمانروای ایشان را بکشند؛ پس وای بر مصر، چه می‌بینند زیندگان آن‌جا از خاری بسیار و کشتار شتابان و فراگير و گرسنگی سخت.(۱) نیز حُذَیْفَه گفته است: هر گاه زیندگان مغرب درون سرزمین مصر روند، پس در آن‌جا چنین و چنان [مدّت] ماندگار شوند، زیندگان آن‌جا کشته و در بند می‌شوند. پس در آن روز زنان ناله‌کننده برمی‌خیزند؛ پس زن گریه‌کننده‌ای بر حلال دانسته‌شدن شرمگاههایش و زن گریه‌کننده‌ای بر خاریش پس از نیرومندیش و زن گریه‌کننده‌ای بر کشته‌شدن فرزندانش و زن گریه‌کننده‌ای بر کشته‌شدن مردانش و زن گریه‌کننده‌ای در آرزوی رفتن سوی گورهایش می‌گرید.(۲) چنین می‌نماید که این حدیث از سخنان پیامبر-صلّى‌الّاه‌عليه‌وآله- باشد، اگرچه حُذَیْفَه ابن یَمان صحابی آن را به وی نسبت نداده است. مراد از «زیندگان مغرب» در این حدیث، شورشیان آفریقایی‌اند که از لیبی و پیرامونش بر مصر یورش می‎برند، سپس به فلسطین و اردن می‎آیند و بر دمشق می‌تازند. ———————————————————— ۱. تاریخ بغداد، ج ۴، ص ۲۲۷؛ ترجمۀ سید سلیمان مدنی تنکابنی. ۲. الفتن، ص ۱-۱۸۰، الجزء ۴، ح ۷۳۴؛ ترجمه سیّد سلیمان مدنی تنکابنی. 📚گزیده‌هایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی ✍🏻روش ما در نوشتن واژه‎ها،‌ بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکته‎های دیگر است.