غزل امام حسن مجتبی -(بُرده از روزِ اَزَل دِلهای ما را یِک نفر) @emam8com بُرده از روزِ اَزَل دِلهای ما را یِک نفر رزق و روزی می دهد بر اهل بالا یک نفر اَهلِ اِحسان گَر چه بِسیارَند امّا در کَرَم شُد زَبانزَد دَر میانِ کُلِ دُنیا یک نَفَر غالباً دورِ کَریمان می شَوَد دائِم شُلوغ پَس چِرا پیشِ مَزارَش نیست حتی یِک نَفَر از تَمامیِ خَلائِق دَر زَمین و آسِمان مَعنیِ اَندوه را فَهمیده تَنها یِک نَفَر بینِ کوچه بَعدِ سیلی خوردنِ جانِ رَسول پیر شُد از غُربتِ اُمِ اَبیها یِک نَفَر شُد پَس از یاسِ نَبی از اِبتدای کودَکی مثلِ قَبرِ خاکیَش تَنهای تَنها یِک نَفَر شاعر: این مطلب در سایت : https://emam8.com/article/58755/ کاملترین و بروزترین اپلیکیشن شعر و سبک مداحی را از اینجا دانلود کنید 👇👇👇 http://em8.ir/dl