شعری تقدیم به امام مهربانی ها -(قلم بر می داری هوایی میشم) قلم برمی داری هوایی میشم داری باز یه رنگین کمون می کشی من اون هفتِ کوچیکِ نقّاشیتم که داری براش آسمون می کشی من و از خودم می کَنی و به جاش میچسبونی رو سینه ی کاشیات شدم مثل اون بچه آهویی که کشیدی پاهاش و تو نقّاشیات یه جایی از این صفحه جای منه همون جا که صحن عتیق تو اِ یه عمری میام و حسودیم شده که اون بچه آهو رفیق تو اِ دارم پاک میشم من از دفترت خودت کاری کن تا از اینجا نرم بزار سنگ صحنت بشم مهربون بمونم همینجا کنار حرم چقد دفترت آینه کاری شده چقد بِت میاد رنگ ایوون طلا دلم تیکه تیکه س بچسبون من و کنار یکی از همون آینه ها نه کفتر نه آهو نه کاشی نه سنگ گمونم مُقّوا باشم بهتره میشم جلد دفترچه ی بچه ها که تو دفتراشون پر از کفتره. شاعر: شناسه مطلب :40333 اعلام نظر در مورد این مطلب در سایت : https://emam8.com/article/40333/ جدیدترین و محبوب ترین اشعار را در کانال ما دنبال کنید👇👇👇 https://t.me/joinchat/AAAAADwQJPg3R9JasGXa5w لینک در ایتا 👇👇👇 eitaa.ir/emam8com لینک در سروش 👇👇👇 sapp.ir/emam8com مرجع تخصصی اشعار مذهبی و سبک های مداحی👇👇👇 www.emam8.com