🔺
نجوای امامصادق(؏) با فرزند غائبش
⁕ سَدیر میگوید :
منوچندنفر ازاصحاب محضر امامصادق (؏) رسیدیم و دیدیم حضرت روی خاک نشسته و مثل مادر فرزندمُردهٔ حیران و جگرسوخته گریه میکند
و اندوه از چهرهاش نمایانبوده و رخسارش دگرگون شده و اشک، کاسه چشمانش را پر کرده
درحالیکه میگوید :
آقایمن!
غیبتت خواب از چشمانم برده و بستر استراحتم را ضیق کرده و آرامش دلم را ربوده؛
آقایمن!
غیبتت مصیبتهای مرا به مصیبتهای دردناک همیشگی کشانده...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عَنْسَدِیرٍ الصَّیْرَفِیِّ: دَخَلْتُ أَنَا وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُوبَصِیرٍ وَ أَبَانُ بْنُ تَغْلِبَ عَلَی مَوْلَانَاالصَّادِقِ عَلَيْهِالسَّلاَمُ فَرَأَیْنَاهُ جَالِساً عَلَیالتُّرَابِ... وَهُوَ یَبْكِی بُكَاءَ الْوَالِهَةِ الثَّكْلَی ذَاتِالْكَبِدِ الْحَرَّی، قَدْ نَالَ الْحُزْنُ مِنْ وَجْنَتَیْهِ وَ شَاعَ التَّغَیُّرُ فِی عَارِضَیْهِ وَ أَبْلَی الدَّمْعُ مَحْجِرَیْهِ وَ هُوَ یَقُولُ:
سَیِّدِی غَیْبَتُكَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیَّقَتْ عَلَیَّ مِهَادِی وَ ابْتَزَّتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی سَیِّدِی غَیْبَتُكَ أَوْصَلَتْ مَصَائِبِی بِفَجَائِعِ الْأَبَدِ...
📚
الغيبة(شیخطوسی)ج۱ص۱۶۷
کمالالدين(شیخصدوق)ج۲ص۳۵۲
@emamana تلنگـــــــرمهـــدوی