ایهاالنّاس بدانید گدای حسنم نوکرِ خسته دل و، بی سر و پایِ حسنم ایها الناس دلم، خانه ی مِهرش باشد همه شب گرمِ غزل،غرقِ نوایِ حسنم منّتِ غیر نباشد بخدا گردنِ من شکرُ لِلّاه (لِلَّه)که مدیونِ عطای حسنم گفت زهرا ، نروید روزِ جزا در آتش هر که امروز بیاید به عزای حسنم گفت مادر،که شَوم مادرِ آن سینه زنی که کمی اشک بریزد،ز برای حسنم چون زِ سیلی وسطِ کوچه شدم نقشِ زمین تکیه کردم به قدِ همچو عصای حسنم با همان دست که بشکست،نوشتم با خون نامِ این کوچه بوَد کرببلای حسنم #امام_حسن #دکتر_فراهانی