. هر که چشمش از ولای دوست گریان می‌شود نام و یادش ثبت در جمع محبان می‌شود نیست هرگز گوهری ارزنده چون«حُب الحُسین» هر که غافل ماند از این گوهر پشیمان می‌شود زیرِ دینِ هیچکس هرگز نمی‌ماند حسین(ع) هر که در راهش قدم برداشت،جبران می‌شود هر که قدرِ قطره‌ای اینجا مُحبت رو کند بهرمند از برکت دریای احسان می‌شود هر که شد دلبسته خورشید روی پاک دوست در مسیر عشق‌بازی ماهِ تابان می‌شود هر که باشد در مسیر عشق‌بازی عاقبت کشته در کرب و بلای شاه عطشان می‌شود یک طبیب کوچک شش ماهه دارد این حرم هر که دردی نزدِ او آورده درمان می‌شود غیر ممکن‌ها در اینجا سهل و ممکن می‌شوند هر چه باشد ناشدن اینجا به قرآن می‌شود کاش می‌دانستم از این پیش،روزی بهره‌ای چون شهادت قسمتِ آینده‌سازان می‌شود احمدرفیعی وردنجانی✍ .