. . من عاشق شیدای تو مولا علی مولا على مست می مینای تو مولا علی مولا على . . . هر گه که شد طغیان عشق آن خاک نخلستان عشق شد بستر دیبای تو مولا علی مولا على . . . نی در تحیّر خاکیان در حیرتند افلاکیان از همّت والای تو مولا علی مولا علی . . . شد ورد ما این زمزمه اولا به نفسی بر همه جان ها نثار پای تو مولا علی مولا علی . . . فکر پریشان بشر هرگز نگردد با خبر از صورت معنای تو مولا علی مولا علی . . . نرگس همی گوید عیان سو برده چشم آهوان از نرگس شهلای تو مولا علی مولا علی . . . تو شمع و من پروانه ام تنها نه من دیوانه ام عالم همه شیدای تو مولا علی مولا علی . . . با نغمه می گوید هزار طوبای جنت شرمسار از قامت رعنای تو مولا علی مولا علی . . . اندیشه ی دیگر مکن گر سر رود باور مکن از سر رود سودای تو مولا علی مولا على . . . ای تاجدار اِنّما وی سرو باغ ارتضا نازم قد بالای تو مولا علی مولا علی . . . ای باغ دین را باغبان اندر عجب اهل جهان از قدرت و یارای تو مولا علی مولا على . . . ای تشنه ی حق ، حق پرست تسنیم و کوثر نیز هست یک قطره از دریای تو مولا علی مولا علی . . . گشته هزاران ماهرو ای ماه کنعان مشکبو محو رخ زیبای تو مولا علی مولا علی . . . تا قد دین گردد درست رنگ از رخ اسلام شست شمشیر خون پالای تو مولا علی مولا علی . . . آینده ی اهل جهان کی می شود باشد نهان از دیده ی بینای تو مولا علی مولا علی . . . ای سرور اهل یقین شرمنده شد محشر یقین از محشر کبرای تو مولا علی مولا علی . . . عیسی به حیرت زین دم است هر خار کاندر عالم است گل گردد از ایمای تو مولا علی مولا على . . . فرموده ختم المرسلین جایش بود دوزخ یقین هر کس کند ایذای تو مولا علی مولا علی . . . از کلمه ی فزت و رب شد اهل عالم در عجب از عهد و از ایفای تو مولا علی مولا علی . . . ای مرشد روح الامین بسیار هستم شرمگین از عصمت زهرای تو مولا علی مولا علی . . . ای قبله ی آگاه من خواهی نخواهی شاه من خوندل بود مولای تو مولا علی مولا على . . . من با ولایت زنده ام لطفی که در پرونده ام باشد شها امضای تو مولا علی مولا علی . . . .