🌷🌷 حکمت سی و پنجم 🌷🌷 🔺 «درسی از توصیه به گفتن بسم الله به هنگام ذبح و در آغاز غذا خوردن» 🔻 قال تعالی: «فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْه‏»(انعام/118). کاری که با نام خدا، با یاد خدا شروع می شود، جهت گیری اش هم جهت گیری طبق فرمان خدا و مناسب با امر پروردگار است. به ما می گویند که حتی ذبیحه را وقتی که می کُشید، با نام خدا بکشید. یعنی ضروری ترین، اوّلی ترین نیاز شما که خوراک شماست، بایستی با نام خدا باشد، برای خدا باشد، شکمت را هم که پُر می کنی، برای خدا باید پُر کنی. 🔸 نتیجه این می شود که شکم پر کردن اصل نیست، خدا اصل است، اگر یک وقتی احساس کردی که بخواهی شکمت را پُر کنی، از خدا دور خواهی افتاد، این را رها کن، پُرش نکن، بگذار گرسنه بماند. بگذار از گرسنگی بمیری و برخلاف جهت گیری خدایی حرکتی از تو سر نزند. 🔹 برای چه؟ برای خاطر اینکه شکم، اگر چه نیاز اصیلی ست، اما در زندگی تو، اصل نیست، در زندگی تو اصل خداست و جهت گیری خدا. این را «بسم الله»ِ هنگام کشتن گوسفند به ما یاد می دهد، «بسم الله»ِ هنگام لقمه زدن و غذا خوردن به ما یاد می دهد. 📙 مقام معظم رهبری، طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص 201. 🆔 @emameaskarimasjed ┄┅═══✼🍃🌺🍃✼═══┅┄