نوار، ج۷۵، ص۸۲) فرمود: هر که کار زشتی را تحسین و تأیید کند، در [عِقاب] آن شریک است. ١۵- قالَ علیه السلام: مَنِ انْقادَ إلَی الطُّمَأنینَةِ قَبْلَ الْخِیرَةِ فَقَدْ عَرَضَ نَفْسَهُ لِلْهَلَکةِ وَالْعاقِبَةِ الْمُغْضِبَةِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۶۴) فرمود: هرکس بدون اطمینان نسبت به جوانب [هر کاری، فرمانی، حرکتی و... ] مطیع و پذیرای آن شود، خود را در معرض هلاکت قرار داده؛ و نتیجه ای جز خشم و عصبانیت نخواهد گرفت. ١۶- قالَ علیه السلام: مَنِ اسْتَغْنی بِاللّهِ إفْتَقَرَ النّاسُ إلَیهِ، وَمَنِ اتَّقَی اللّهَ أحَبَّهُ النّاسُ وَ إنْ کرِهُوا. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۷۹) فرمود: هر که خود را به وسیله خداوند بی نیاز بداند مردم محتاج او خواهند شد و هر که تقوای الهی را پیشه خود کند خواه ناخواه، مورد محبّت مردم قرار می گیرد، گرچه مردم خودشان اهل تقوا نباشند. ١٧- قالَ علیه السلام: عَلَّمَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه وآله عَلّیا علیه السلام ألْفَ کلِمَةٍ، کلُّ کلِمَةٍ یفْتَحُ ألْفُ کلِمَةٍ. (بحارالانوار، ج۴۰، ص۱۳۴) فرمود: حضرت رسول صلی الله علیه وآله، یک هزار کلمه به امام علی علیه السلام تعلیم نمود که از هر کلمه ای هزار باب علم و مسئله فرعی باز می شود. ١٨- قالَ علیه السلام: نِعْمَةٌ لاتُشْکرُ کسِیئَةٍ لاتُغْفَرُ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۶۴) فرمود: خدمت و نعمتی که مورد شکر و سپاس قرار نگیرد، همچون خطائی است که غیر قابل بخشش باشد. ١٩- قالَ علیه السلام: مَوْتُ الاْنْسانِ بِالذُّنُوبِ أکثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالأجَلِ، وَ حَیاتُهُ بِالْبِرِّ أکثَرُ مِنْ حَیاتِهِ بِالْعُمْرِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۳) فرمود: فرارسیدن مرگ انسان ها، به جهت معصیت و گناه، بیشتر است تا مرگ طبیعی و عادی، همچنین حیات و زندگی به وسیله نیکی و احسان به دیگران بیشتر و بهتر است از عمر بی نتیجه. ٢٠- قالَ علیه السلام: لَنْ یسْتَکمِلَ الْعَبْدُ حَقیقَةَ الاْیمانِ حَتّی یؤْثِرَ دینَهُ عَلی شَهْوَتِهِ، وَلَنْ یهْلِک حَتّی یؤْثِرَ شَهْوَتَهُ عَلی دینِهِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۱) فرمود: بنده ای حقیقت ایمان را نمی یابد، مگر آنکه دین و احکام الهی را در همه جهات بر تمایلات و هواهای نفسانی خود مقدّم دارد. و کسی هلاک و بدبخت نمی گردد، مگر آنکه هواها و خواسته های نفسانی خود را بر احکام الهی مقدّم نماید. ٢١- قالَ علیه السلام: عَلَیکمْ بِطَلَبِ الْعِلْمِ، فَإنَّ طَلَبَهُ فَریضَةٌ وَالْبَحْثَ عَنْهُ نافِلَةٌ، وَ هُوَ صِلَةُ بَینَ الاْخْوانِ، وَ دَلیلٌ عَلَی الْمُرُوَّةِ، وَ تُحْفَةٌ فِی الْمَجالِسِ، وَ صاحِبٌ فِی السَّفَرِ، وَ أنْسٌ فِی الْغُرْبَةِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۰) فرمود: بر شما باد به تحصیل علم و معرفت، چون فراگیری آن واجب و بحث پیرامون آن مستحب و پُرفائده است. علم وسیله کمک به دوستان و برادران است، دلیل و نشانه مروّت و جوانمردی است، هدیه و سرگرمی در مجالس است، همدم و رفیق انسان در مسافرت است؛ و انیس و مونس انسان در تنهایی است. ٢٢- قالَ علیه السلام: خَفْضُ الْجَناحِ زینَةُ الْعِلْمِ، وَ حُسْنُ الاْدَبِ زینَةُ الْعَقْلِ، وَبَسْطُ الْوَجْهِ زینَةُ الْحِلْمِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۹۱) فرمود: تواضع و فروتنی زینت بخش علم و دانش است، ادب داشتن و اخلاق نیک زینت بخش عقل می باشد، خوش رویی با افراد زینت بخش حلم و بردباری است. ٢٣- قالَ علیه السلام: تَوَسَّدِ الصَّبْرَ، وَاعْتَنِقِ الْفَقْرَ، وَارْفَضِ الشَّهَواتِ، وَ خالِفِ الْهَوی، وَ اعْلَمْ أنَّک لَنْ تَخْلُو مِنْ عَینِ اللّهِ، فَانْظُرْ کیفَ تَکونُ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۵۸) فرمود: در زندگی، صبر را تکیه گاه خود، فقر و تنگ دستی را هم نشین خود قرار بده و با هواهای نفسانی مخالفت کن. و بدان که هیچ گاه از دیدگاه خداوند پنهان و مخفی نخواهی ماند، پس مواظب باش که در چه حالتی خواهی بود. ٢۴- قالَ علیه السلام: مَنْ اتَمَّ رُکوعَهُ لَمْ تُدْخِلْهُ وَحْشَةُ الْقَبْرِ. (کافی، ج۳، ص۳۲۱) فرمود: هرکس رکوع نمازش را به طور کامل و صحیح انجام دهد، وحشت قبر بر او وارد نخواهد شد. ٢۵- قالَ علیه السلام: الْخُشُوعُ زینَةُ الصَّلاةِ، وَ تَرْک مالایعْنی زینَةُ الْوَرَعِ. (بحارالانوار، ج۷۴، ص۱۳۱) فرمود: خشوع و خضوع زینت بخش نماز خواهد بود، ترک و رها کردن آنچه [برای دین و دنیا و آخرت] سودمند نباشد زینت بخش ورع و تقوای انسان می باشد. ٢۶- قالَ علیه السلام: الاْمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْی عَنِ الْمُنْکرِ خَلْقانِ مِنْ خَلْقِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، فَمْن نَصَرَهُما اعَزَّهُ اللّهُ، وَمَنْ خَذَلَهُما خَذَلَهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ. (وسائل الشیعه، ج۱۶، ص۱۲۴) فرمود: امر به معروف و نهی از منکر دو مخلوق الهی است، هر که آنها را یاری و اجرا کند مورد نصرت و رحمت خدا قرار می گیرد و هر که آنها را ترک و رها گرداند، مورد خذلان و عِقاب قرار می گیرد. ٢٧- قالَ علیه السلام: