*چرا امید داریم که خدا با تمام گناهان، ما را می‌بخشد؟* 🧡«أَدْعُوكَ يَا رَبِّ رَاهِباً رَاغِباً رَاجِياً خَائِفاً »، لذا در ادامه نیز عرضه می‌داریم: «راجیاً» من امیدوارم. امیدم این هست که بالاخره تو من را می‌بخشی. چون: 1️⃣ تو می‌دانی در ضمیر من، حبّ توست. 2️⃣ تو می‌دانی گناهان من، ناشی از جهل من است و واقعاً عمدی در کار نیست. حتّی آن مطالبی که به ظاهر عمدی گناه می‌کنم، باز عمدی نیست و جهل است. من جاهلم، اگر تو را بشناسم و معرفت به تو پیدا کنم و از طرفی به مقام انسانیّت و بندگی خودم هم معرفت پیدا کنم؛ نه تنها گناه نمی‌کنم، بلکه از گناه، بدم می‌آید و متنفّر می‌شوم. لذا معلوم می‌شود من نفهم هستم و معرفت ندارم، جاهلم. 🌼کانال یاوران امام مهدی(عج) 🆔 @emammahdy81