💠 *«بشارت به عبادالله»* 🔆 *«وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ»* 🔆 *«و هر گاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزدیكم! دعاى نیایشگر را آن گاه كه مرا مى‏‌خواند پاسخ مى‏گویم.»* 📗 سوره بقره، آیه۱۸۶ 🔷 در این آیه به یکی از پیش‌نیازهای دریافت بشارت‌های الهی اشاره شده است. به بندگانی که درمحضر پیامبراکرم، اقرار به ربوبیت پروردگار و عبودیت خویش دارند، بشارت داده شده است که مشمول عنایت ویژۀ خدای سبحان قرار خواهند گرفت؛ بنابراین اولین پیش‌نیاز دریافت بشارت، «عبودیت» است. 🔶 عبادالله، با اختیار و رغبت پوشش طاعت و بندگی را به تن کرده‌اند و در این جاده، گوی سبقت را ربودند و در محضر مقتدای خود پیامبر اکرم آموخته‌اند که بندگی و اظهار نیاز به درگاه خدا را سرلوحۀ امتیازات خود بپندارند. 🔷 اینان از کیفیت ربوبیت و تدبیر الهی و چگونگی اجابت خداوند سؤال می‌کنند؛ به عبارت دیگر درخواست آنان از کیفیت ثواب یا عقاب الهی نیست؛ زیرا تنها خواستار خود خداوند هستند نه ورود در بهشت و رهایی از جهنم. 🔶 خداوند به پیامبر خویش می‌فرماید به درخواست و پرسش عبادالله با نهایت عطوفت پاسخ بدهد: «به راستی که من نزدیک هستم» 🔷 چه نویدی لذت‌بخش از این نوید که وجودی به بنده نزدیک است که جامع صفات جلالی و جمالی است و به موجب این نزدیکی، بنده با قدرت و عزم راسخ در جاده بندگی حرکت خواهد کرد. ✨ *دوست نزدیک‌تر از من به من است وین عجب‌تر که من از وی دورم!* ✨ *چه کنم با که توان گفت که او در میان من و من مهجورم* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام