۵9 🔆 *«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ الَّتِي مَلَأْتَ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ»* 🔆 *«خدایا! به عظمت خودت قسم، به عظمتی که ستون‌های هر چیز را پُر کرده و همه جا را گرفته است، عظمت وجود می‌خواهم.»* 🔰 داعی در این فراز ادراک عظمت خدا را می‌خواهد تا خشوع بر او حاکم شود. ⁉️ *آیا همۀ موجودات عظمت خداوند را درک می‌کنند؟* ◀️ در جواب بیان می‌شود: هر چیزی تسبیح‌گوی خدای سبحان است؛ یعنی در مرحلۀ اول تمام مخلوقات درک عظمت خداوند را دارند که نتیجۀ این ادراک، تسبیح‌گویی است. ✅ مسلماً ادراک عظمت الهی، انسان را از گردن‌کشی و نافرمانی در مقابل خداوند رها می‌کند. 🔰 داعی در این فراز خواستار است که از موجودات عقب نماند؛ بلکه دائما تسبیح گوی خداوند و لحظه‌به‌لحظه مسبح او باشد. ⁉️ *آیا درک عظمت خداوند تأثیر اجتماعی هم دارد؟* ◀️ در جواب می‌گوییم: اگر در چشم فردی عظمت خداوند نمایان شود؛ گویا عزت و عظمت و اعتبار افراد به چشم او نمی‌آید. ✅ داعی عظمت را طلب دارد؛ یعنی فقط خداوند چشم او را پر کند و غیر او به چشمش نیاید. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام