💢 *«ناامیدی مؤمنان»* 🔆 *«يَا بَنِيَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلاَ تَيْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ»* 🔆 *«اى پسران من برويد و از يوسف و برادرش جستجو كنيد و از رحمت‏ خدا نوميد مباشيد زيرا به جز گروه كافران، كسى از رحمت‏ خدا نوميد نمى‏شود.»* 📗 سوره یوسف، آیه ۸۷ 💢 پندار نادرستی که از این آیه می‌آموزیم این است که تصور کنیم مؤمن بودن و ناامید بودن با یکدیگر سازگاری دارند! ✅ مؤمنان به فضل و رحمت خدای سبحان امیدوارند. مؤمن به رشد و ارتقای معنوی، کسب فضائل و ترک رذائل خویش امید دارد. ناامید بودن نسبت به هر یک از این امور مصداق منکَر و بی‌دینی است. ‼️ در جامعۀ کنونی ما متأسفانه این موضوع نه‌تنها به‌عنوان یک منکر در نظر گرفته نمی‌شود؛ بلکه در بعضی موارد معروف است و تنها به عنوان یک بیماری روحی تلقی می‌شود. ⏪️ در حالی‌که *خودمان به دلیل معرفت اندکی که نسبت به خداوند متعال داریم، مسئول ناامید شدنمان هستیم؛* در این وضعیت گویا العیاذ بالله خزانه‌های غیبی حضرت حق را محدود پنداشته‌ایم. ✅ نکتۀ حائز اهمیت آنکه امیدواری *ما همواره باید همراه با خوف باشد. باید از جسارت، گستاخی و ناسپاسی خویش در برابر خدای سبحان نگران باشیم.* ⏪️ البته این نگرانی‌ها نه‌تنها ما را ناامید نمی‌کند؛ بلکه باعث می‌شود مبادی آداب شویم. ✅ باید باور داشته باشیم خداوند، قادر مطلق است و بر همه چیز تواناست؛ در یک لحظه می‌تواند کاه را کوه و کوه را کاه کند. هنگامی که اعتقاد ما این باشد و باور داشته باشیم که امکان چنین تحولی در نظام عالم وجود دارد، ناامیدی از زندگی ما محو می‌شود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام