💠 *«ملاک برتری و نقصان افراد»* 🔅 *«قِیل لِلْحُسَینِ بْنِ عَلِی علیه‌السلام: مَا الْفَضْلُ؟ قَالَ: مِلْكُ اللِّسَانِ وَ بَذْلُ الْإِحْسَانِ قِیلَ: فَمَا النَّقْصُ؟ قَالَ: التَّكَلُّفُ لِمَا لَا یعْنِیكَ»* 🔅 *«از امام حسین علیه‌السلام سؤال شد: فضیلت چیست؟ حضرت فرمودند: مالک زبان خود بودن و خیررسانی فراوان به دیگران! و نیز از ایشان پرسیده شد: نقص (عیب و ایراد) چیست؟ حضرت فرمودند: به زحمت انداختن خود برای چیزی که فایده‌ای ندارد!»* 📘 مستدرک الوسائل، ج۹، ص۲۴ 🔷🔹 *با توجه به فرمایش حضرت، فردی بر سایرین برتری دارد که دارای دو خصوصیت باشد:* 🔹 *۱. مالک زبان خود باشد؛* به عبارت دیگر هر چه به زبان می‌آورد تحت اراده او باشد تا گفتار ناپسندی را بیان نکند که در آینده از گفتن آن پشیمان شود. 🔹 *۲. خیررسانی گسترده و فراوان به دیگران داشته باشد.* عبارت «بذل» به‌معنای نهایت بخشش و عطاست. ⬅️ *در این روایت به ویژگی فردی که برتری ندارد و از نظر شخصیتی ناقص است نیز پرداخته شده است.* انجام و اهمیت دادن به اموری که هیچ‌گونه فایده۸ دنیوی و اخروی برای فرد ندارد؛ نوعی عیب محسوب می‌شود. انجام امور بی‌فایده از شخصیت فرد می‌کاهد. 🔶🔸 *کار بی‌فایده دو نوع است:* 🔸 *۱. کاری که اساسا فایده‌ای ندارد؛ مانند برخی آداب و رسوم، پرس‌و‌جو دربارۀ زندگی دیگران و… .* 🔸 *۲. کاری که ذاتاً فایده دارد؛ لکن چون انگیزه و نیت خدایی در آن نیست؛ بی‌فایده می‌شود.* ✅ انجام کار صحیح و پرسود بدون نیت خالصانه، برابر با کار بی‌فایده است و شخصیت انسان را زیر سؤال می‌برد؛ مانند علم‌آموزی که فی‌الواقع امر پسندیده و پرفایده‌ای است به شرط آن که با نیت خالص انجام شود نه برای فخرفروشی و برتری طلبی. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام