💠 *«مهمان امام رضا(ع) بود»* 🔹 شخصی یک شب را مهمان حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام بود. ناگهان شعلۀ چراغی که در کنار او قرار داشت رو به خاموشی رفت. مهمان دست خویش را دراز کرد تا پیش از خاموش شدن چراغ، فتیلۀ آن را اصلاح کند که حضرت با احترام مانع شد و شخصاً بدون درنگ خود شعلۀ چراغ را بالا کشید. سپس فرمود: 🔆 *«اِنّا قَومٌ لا نَستَخدِمُ أضیافَنا»* 🔆 *«ما از خانواده‌ای هستیم که مهمان خود را به زحمت نمی‌اندازیم و از او خدمت نمی‌خواهیم.»* 📙 كافی ج ۶ ص ۲۸۳ ❇️ *گویا امام رئوف وظیفۀ خود می‌داند همۀ امور مهمان را خود انجام دهد.* 🔹 به لطف خداوند سفرۀ مهمانی در طول هفته برای ما نیز گسترده شده است و هر صبح و شام را بر سر خوان کرم می‌گذرانیم. 🍃 از روز شنبه که مهمان پیامبر رحمت هستیم تا روز جمعه که بر ضیافت ختم‌الاوصیا، حضرت صاحب‌الزمان متنعم می‌شویم و روزگار را در سایۀ چنین میزبانان کریمی سپری می‌کنیم. ❇️ *مولای من! امام رئوف و مهربانم!* 🍃 به لطف کرم شما از نعمت حضور در مهمانی شما خانواده در هر شبانه‌روز برخوردارم. 🔹 *و نیک می‌دانم که نمی‌پسندید مهمان‌تان سختی‌ها را متحمل شود. پس هر روز با کرامت خاص خود، تمام امورات میهمان را به عهده می‌گیرید.* 🔹 *چه خوشبختم که در سایه‌سار شموس‌الطّالعه به رشد و تعالی نائل می‌آیم.* آری! به یمن مهمان شدن در بیت کریم‌ها، وجود پست و لئیم من نیز کریم خواهد شد. پس از آن آواز عاشقی بر گوش روزگار می‌رسانم: ✨ *تو مگو ما را بدان در بار نیست با کریمان کار ها دشوار نیست* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام