#شرح_دعای_یستشیر۱۷ 🔆 *«وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ»* 🔆 *«هیچ‌کس نمی‌تواند اعطا کند چیزی را که تو مانع می‌شوی.»* 🔷 اگر چیزی سهمیه من نباشد، هیچ‌کس نمی‌تواند اعطا کند و اگر قرار است عطایی به من برسد از ناحیۀ خدای سبحان خواهد رسید و اگر عطا از جانب او نرسید تمام عالم عرش و فرش تجمع کنند، نمی‌توانند برسانند. ✅ اگر این معنا را باور کنیم که *مُعْطِىَ اوست؛* روزی به دست اوست و فقط از ناحیهچۀ او می‌رسد، از دیگران توقع نخواهیم داشت؛ زیرا توان تمام مخلوقات در مقابل قدرت خدای سبحان بسبار ناچیز است. 🔷 اگر قرار باشد علمی، مالی، آبرویی به ما داده شود از طریق خدای سبحان است. 💢 چقدر اشتباه می‌کنیم که علم، مال و آبروی خود را از دیگران طلب می‌کنیم! در حالی‌که اگر خدا مقدر نکرده باشد عطایی نصیب ما نمی‌شود. 🔰 این فراز ما را به این نتیجه می‌رساند که بسیاری از اوقات جدوجهدهای ما بیهوده است؛ این در و آن درزدن‌های ما، تلاش کردن‌های ما بی‌نتیجه است. 🔷 اگر او‌ نخواهد، چیزی نصیب ما نخواهد شد. ✅ در مدرسۀ امیرالمؤمنین یاد می‌گیریم خدای سبحان محبین علی را از جهل منع کرده است، از فساد منع کرده است، از نجاست منع کرده است، حال اگر تمام عالم هم تلاش کنند، ما را فاسد کنند، نمی‌توانند؛ زیرا *خدای قدیر رذائل را برای محبین علی منع کرده است.* 🍃 در روایات فرموده‌اند: «اگر محب علی یک گام بلغزد، خدا گام دیگرش را ثابت نگه می‌دارد.» 🔷 *خدا محب علی را از لغزش قطعی، از جهل قطعی منع کرده است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام