#شرح_دعای_یستشیر۲۶ 🔆 *«وَاَضْحَکتَ‏ وَاَبْکيتَ»* 🔆 *«تو می‌خندانی و تو می‌گریانی»* 🔰 در جوشن کبیر نیز می‌خوانیم: 🔆 *«یَا مَنْ اَضْحَکَ وَ اَبْکَی»* 🔆 *«ای کسی که انسان‌ها را به خنده و به گریه درمی‌آوری.»* ❇️ تو می‌توانی ایجاد سرور کنی. علت مسرت‌های ما تو هستی‏، تو می‌توانی ایجاد گریه و بکاء کنی. 🔷 در قرآن و در دعای شریف جوشن کبیر، ابتدا خنده است، بعد گریه، زیرا اگر به‌خوبی بتوانیم بخندیم، خواهیم توانست گریه کنیم و برعکس اگر نمی‌توانیم خوب بخندیم، به‌راحتی نمی‌توانیم گریه کنیم. 🔷 اگر می‌توانیم در زندگی خوش باشیم، می‌توانیم حزن مثبت هم داشته باشیم. ✅ گریه‌ای که خدای سبحان بر ما عارض می‌کند، قطعاً یک امر کمالی است و امر منفی نیست. چنانچه ذکری که خدا بر ما عارض می‌کند یک امر کمالی است. ✅ خدای کامل دائماً بر مخلوقاتش ایجاد کمال می‌کند و هرگز ایجاد نقص ندارد. قطعاً این ذکر و بکاء، دو جلوه از جلوه‌های جمالی خداست. 🔷 قطعا خنده و گریه، خنده و گریه‌ای است که موجب کمال می‌شود؛ زیرا نقص و‌ موجبات نقص را به خدا نسبت نمی‌دهیم! خدا منزه است از اینکه نقصی به او نسبت داده شود. فعل ناقص منسوب به ماست. 🔷 علاوه بر خندۀ ظاهر، گاهی دل خندان است، روح خندان است یعنی شادمان و مرفوع و متصل به حق است. ❇️ همۀ ما خوشی را در هنگام وصل و حزن را در هنگام فصل داریم؛ پس عرض می‌کنیم: خدایا! زمان وصل را تو برای ما ایجاد می‌کنی چه وصلی که جسم ما در صحنۀ عبادت به تو دارد، چه وصلی که قلب ما در هنگام شهود به تو دارد و چه وصلی که روح ما در هنگام وصل به تو دارد. تو این خوشی را ایجاد می‌کنی که بواسطه این خوشی به کمال برسیم. 🔷 بکائی که انسان به‌جهت نواقص خود دارد یعنی غصۀ ناقص بودن خود را می‌خورد. 🔰 در دعای ابوحمزه می‌خوانیم: 🔆 *«اَبْكي لِخُروُجِ نَفْسي اَبْكي لِظُلْمَةِ قَبْري اَبْكي لِضيقِ لَحَدي اَبْكي لِسُؤالِ مُنْكَر وَنَكير»* 🔆 *«گريه می‌كنم براي جان دادنم. گريه می‌كنم براي تاريكي قبرم، گريه می‌كنم براي تنگي لحدم. گريه می‌کنم براي سوال نكير و منكر.»* ✅ این گریه‌های کمالی است که امام سجاد مطرح می‌کند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام