🔆 *«وَعَطاؤُک جَزيلٌ»* 🔆 *«خدایا عطیه‌های تو فراوان است.»* 🔷 گاهی اشاره به فضل و گاهی اشاره به عطاست. فضل از جهت غیرقابل استحقاق بودن نعمت است؛ یعنی نعمتی که مستحقش نبودیم، به ما دادند؛ اما عطا از آن جهت است که خدای سبحان وقتی برای کسی احترام قائل باشد به او عطیه می‌دهد. 🌀 مثل اینکه ما به هر کسی عطیه نمی‌دهیم! عطیه را به کسی می‌دهیم که برایمان عزیز است و برایش احترام و حرمتی قائل هستیم. به قول معروف می‌خواهیم بگوییم به یادت بودم و دوستت دارم. 🔷 همیشه عرض کردیم کل دنیا در نظر خدا قلیل است: 🔆 *«مَتاعُ الدُّنیا قَلیلٌ»* 🔆 *«زندگانی دنیا متاعی اندک است.»* 📗 سوره نساء، آیه ۸۶ ⁉️ پس این چه عطایی است که می‌گوییم فراوان است؟! خدا به هر کس چیزی می‌دهد، گویا خودش را می‌دهد. پشت پردۀ هر نعمت دنیوی و اخروی، خودش را هم به بنده‌اش عطا می‌کند. ✍🏼 یک تعبیر زیبای دیگر هم وجود دارد: خدای سبحان‌ عطیه‌های فراوان داد؛ اما نام هیچیک را کوثر نگذاشت؛ اما تنها یه عطیه را کوثر نامید: 🔆 *«إنّا أعطَیناکَ ‌الکَوثر»* 📗 سوره کوثر، آیه ۱ ✍🏼 شاید معنای «وَعَطاؤُک جَزيلٌ» این باشد که خدایا! تو بالاصلاله عطا را به پیغمبر و بالتبع به امتش می‌دهی؛ اما وقتی می‌خواهی عطیه‌ای را در اختیار امت پیغمبر قرار دهی، فاطمه را نشان می‌دهی چون جزیل‌تر و فراوان‌تر از این نعمت وجود ندارد. 🔶🔸 *پیغمبر بدون فاطمه، امیرالمومنین بدون فاطمه، امام زمان بدون فاطمه «عَطاؤُک جَزيلٌ» نیست. قرآن بی فاطمه هم یک سلسله الفاظ ظاهریو بدون باطن است.* 🔸 حال به خدای سبحان می‌گوییم «عَطاؤُک جَزيلٌ»؛ یعنی «عَطاؤُک کوثر» یعنی عطای تو یک خیر جاری و جریان وجود در همۀ عوالم است. 🔸 وقتی خدای سبحان بخواهد به کسی عطاء جزیل دهد، به او حکمت، قوۀ معرفت و فرقان خاص، عقل نظری و عملی می‌دهد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | [تلگرام](https://t.me/emamraoofcom