به گزارش روابط عمومی مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا علیه السلام، در جلسه دفاعیه با موضوع «مدل مفهومی کرامت نفس براساس منابع اسلامی و طراحی بسته ارتقای آن» که توسط معاونت آموزش مؤسسه برگزار شد، دانش پژوه این موسسه کرامت نفس را از مهمترین مبانی انسان‌شناختی و نقطه کانونی تربیت از دیدگاه اسلام دانست و گفت: آنچه از آموزه های دینی استفاده می شود، مفهوم کرامت نفس، مهمترین مفهوم در تربیت اخلاقی انسان هاست به گونه ای که انسانیت انسان با میزان کرامت نفس او سنجیده می شود. اما علی رغم اهمیت و جایگاه بی بدیل کرامت نفس در زندگی مادی و معنوی انسانها، توجه اندکی به آن میشود.
حجت‌الاسلام محمد ظریفی؛ دانش پژوه سطح سه رشته مشاوره اسلامی مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا علیه السلام به عنوان ارائه کننده این رساله علمی به همراه استاد راهنما، حجت الاسلام دکتر محمدرضا بنیانی و داور محترم، حجت الاسلام دکتر ابوالحسن حقانی در این جلسه به ارائه بحث پرداختند.
حجت الاسلام ظریفی با اشاره به ریشه های کرامت نفس در قرآن، انسان ها را از نظر قرآن کریم، خلیفه الله و دارای کرامت ذاتی دانست که امانت دار الهی بر روی زمین و دارای روح الهی و مسجود ملائکه اند.
وی، در ادامه بحث، خودآگاهی و احترام به خود را اولین مؤلفه کرامت نفس دانست و گفت: خودآگاهی که در روایات اسلامی از آن به معرفت نفس تعبیر می شود، اصل اولی و مهم در ارتقای کرامت نفس است. خودآگاهی انسان را با داشته ها و نداشته ها، با ضعف ها و قوت ها و با ویژگی های خاص انسانی که ریشه کرامت ذاتی انسان است، آشنا می سازد. زمانی که انسان، با ویژگی های خاص انسانی که جداکننده وی از دیگر موجودات و ارتقادهنده وی در میان موجودات عالم است، آشنا شد، نتیجه طبیعی آن، احترام به خود خواهد بود.
ظریفی اضافه کرد: خودباوری دومین مؤلفه کرامت نفس، است. خودباوری و شناخت جایگاه خود در نظام هستی، احساس کرامت را به انسان منتقل می کند. زمانی که انسان به این درک می رسد که اشرف مخلوقات است و خداوند توجه خاص و ویژه ای به او دارد و در میان موجودات عالم، ممتاز است احساس کرامت و بزرگواری خواهد کرد.
وی ضمن بیان سومین مولفه که ارتباط معنوی با خالق است اضافه کرد: سومین مؤلفه کرامت نفس ارتباط با خداست. خودآگاهی و معرفت نفس انسان را به کرامت ذاتی متوجه میسازد. همچنین، احساس کرامت، انسان را به این مهم متذکر میسازد که کرامت انسان از سوی خالق هستی و خداوند متعال اعطا شده است.
حجت الاسلام ظریفی چهارمین مؤلفه کرامت نفس را مسئولیت پذیری و خودکنترلی دانست و گفت: انسان کریم که از خودآگاهی و ارتباط با خداوند به کرامت نفس نائل آمده و آن را ارتقا بخشیده است، خود را در برابر مبدأ هستی و نظام هستی، دارای مسئولیت می بیند و دست به هر عمل و کنشی نخواهد زد و بایدها و نبایدهایی برای خود تعریف خواهد کرد.
در پایان، ظریفی پنجمین و آخرین مؤلفه کرامت نفس را ارتباط با مردم بیان کرد و گفت: انسان به جهت اینکه موجودی اجتماعی است، بخش مهمی از آموزه های دینی تأکید بر ارتباط با مردم و مدارا با مردم دارد و انسان کریم مقید به اجرای دستورات دینی است. همچنین انسان کریم به جهت اینکه خلأها و نقصان های روحی و روانی او با ارتباط با خداوند تکمیل شده است، روابط اجتماعی سالم و مقیدی خواهد داشت.
در انتهای این نشست، دانش‌پژوهان و حاضرین در جلسه سوالات خود را مطرح و به بحث پرداختند و در نهایت، این رساله علمی با نمره عالی با موفقیت دفاع گردید.