📜برگی از داستان 📝قسمت چهل و یکم 💎استدآبادی بچه‌های یتیم و بی سرپرست بیش از کودکان دیگر توجه کشیشان اروپایی و آمریکایی را جلب می‌کردند. این بچه‌ها که به محبت بیشتری نیاز داشتند، با مهربانی‌ها و مراقبت‌های مبلغان به شدت به آنها علاقه‌مند می‌شدند. دکتر«استد» یک مبلغ آمریکایی بود که پس از جنگ جهانی اول با کمک کلیسای «وست مینستر» آمریکا بیمارستانی را در کرمانشاه ساخت و شروع به درمان بیماران و تبلیغ مسیحیت کرد. او مدتی بعد، در یکی از روستاهای کرمانشاه به نام «فرامان» یک مدرسه و یک پرورشگاه ساخت. بچه‌های بی سرپرستی که پدر و مادرهای ناشناخته داشتند بـه ایـن پرورشگاه منتقل می‌شدند و هنگامی‌ که به سن تحصیل می‌رسیدند، وارد مدرسه پرورشگاه می‌شدند. بسیاری از این بچه‌ها که شیفته محبت‌های دکتر استد شده بودند به مسیحیت گرویدند و نام خانوادگی «استدآبادی» را انتخاب کردند. دکتر «سیترالکا» هم یک کشیش دو رگه هندی و انگلیسی بود که بیمارستانی را در منطقه مرزی سیستان و بلوچستان تأسیس کرد. دکتر الکا هنگامی‌ که متوجه می‌شد کودک یتیم یا بی سرپرستی را به بیمارستان آورده‌اند، شخصاً مراقبت از او را به عهده می‌گرفت و پس از بهبودی هم ارتباط خود را با او قطع نمی‌کرد. او موفق شد چند کودک بی سرپرست سیستانی را غسل تعمید داده، مسیحی کند. 📚سرگذشت استعمار، فصل صلیب خونین، ج ۴، ص۱۰۲ 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir