عبرت‌های تاریخی! در ماجرای صفین، جنگ بین حضرت امیرالمومنین علی علیه‌السلام و معاویه، اشعث بن قیس کندی بزرگ قبیله کنده و یکی از فرماندهان لشکر امام علی بود. در شب‌ لیلة الهریر که‌ نزدیک‌ بود سپاهیان‌ امام‌ علیه‌السلام کار جنگ‌ را یکسره‌ کنند، اشعث‌ در جمع‌ کندیان‌ به‌ پا خاست‌ و ضمن‌ خطبه‌ای‌، با لحنی‌ مصلحت‌ جویانه‌ اعلام کرد که لشکریان خدا خسته شدند و توانی ندارند و در جایگاه یک دلسوز، خواستار ترک‌ جنگ و توقف خونریزی‌ بیشتر شد. بنا بر روایات‌ متعدد، تا خبر خطبه اشعث‌ و اعلام خستگی لشکر به‌ معاویه‌ رسید، دستور داد تا قرآن‌ ها را فراز نیزه‌ها کنند. اظهارات اخیر محمدجواد ظریف و حسن روحانی که از یک طرف جنایات صهیونیست‌ها را محکوم می‌کنند و ازطرفی مردم ما را می‌ترسانند و با اظهارات عجیب، خودشان را دلسوز نشان می‌دهند،حاصلی جز شکاف بین صفوف مستحکم ملت ندارد. هم بین مردم خودمان شکاف ایجاد می‌کنند، هم به دشمنان امیدواری می‌دهند!‏ اینکه ایران اسلامی بصورت مستقیم وارد مسئله فلسطین نشده و سعی دارد با پشیبانی فکری و تسلیحاتی از مردم مستضعف حمایت کند چیز جدید وعجیبی نیست. سیاست رسمی رهبر انقلاب همین بوده. منطق جنگ فعلی و وضعیت کشور هم این مدل را تجویز می‌کند. اما اظهارات این افراد معلوم‌الحال جنبه دیگری دارد. این اظهارات، نه تنها به مصلحت کشور نیست بلکه دلِ دوستان ایران و مستضعفان جهان را هم خالی می‌کند. همین خودتحقیرها بودند که به جورج بوش نامه نوشتند که ما از حزب‌الله لبنان و فلسطین حمایت نمی‌کنیم و پشت حزب‌الله را خالی می‌کنیم. هسته‌ای را هم تعطیل کردند ولی هیچ نتیجه‌ای نگرفتند. ✍️داود مدرسی یان 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir