امید که خداوند مهربان همانطور که جهان را به نور صبح منور گرداند، زندگی تان را به نور هدایت منور گرداند🌹 اولین آیه سوره ( صفحه ۶۰۴) بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ قُلْ‌ أَعُوذُ بِرَبِ‌ الْفَلَقِ‌ بگو: «پناه مى‌برم به پروردگار سپيده دم، 🟠 فعل «قل» گرچه امر به رسول اکرم(ص) است; ولى وجود آن در قرآن، قرینه تعمیم بر دیگران است. این گونه خطاب، از باب استعمال لفظ، در دو مفاد است; بدین صورت که خطاب به فرد معین و خطاب به فرد فرد مردم، هر دو مراد است. این فرمانِ قُل، ۲۳۲ بار در قرآن تکرار شده است. و این خود دلیل آن است که قرآن کلام پیامبر نیست و کلام خداست. «أَعُوذُ»: پناه می‌برم. متوسّل می‌گردم- یعنی از هر خطر به خدا پناه می‌برم. پناه بردن از شرّ شیطان عمدتاً به «ربوبیتِ» حق ، و از شرّ شیطان است. 🔵 «الْفَلَقِ»: سپیده دم. صبح. تناسب این کلمه با معناى «فَلْق» (شکافتن)، از این جهت است که طلوع فجر، تاریکى را مى شکافد. بـعـضـى آن را به معنى همه مواليد و تمام موجودات زنده اعم از انسان و حيوان و گياه مى دانند، چرا كه تولد اين موجودات كه با شكافتن دانه و تخم و مانند آن صورت مى گيرد از عجيب ترين مراحل وجود آنها است ، و در حقيقت هنگام تولد جهش عظيمى در آن موجود رخ مى دهد و از جهانى به جهان ديگرى گام مى نهد. چنانچه در آيـه۹۵ انـعـام مـى خـوانـيم : «ان الله فالق الحب و النوى..» 🟠 بعضی آن را به معنی خلق، یعنی همه آفریدگان جهان دانسته‌اند.چرا که با آفرینش هستی پرده عدم شکافته شده است و نور وجود آشکار گردیده است، و هر روز و هر ساعت هم با آفرینش و پیدایش هر موجودی پرده نیستی شکافته می‌شود و سیمای هستی سر به در می‌آورد. هـر يـك از ايـن مـعـانى سه گانه (طلوع صبح - تولد موجودات زنده - آفرينش هر موجود) پديده اى است عجيب كه دليل بر عظمت پروردگار و خالق و مدبر آن است ، و توصيف خداوند به اين وصف داراى مفهوم و محتواى عميقى است . 🔵 پناه بردن به خدا از خطرات، تنها با گفتن «اَعوذ» حاصل نمى شود، بلكه علاوه بر گفتن، عمل نیز لازم است توجّه به ربوبیت خداوند و حاکمیت تدبیر او بر نظام هستى، برانگیزاننده انسان به پناه بردن به او و اطمینان بخش و دلگرم سازنده ی پناهندگان است. 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir