بذل خون برای دین 🔸امروز وظيفه ما علاوه بر اظهار ارادت به شهداى ۱۵ خرداد، اظهار علاقه به امامره عزيزمان و در سوگ او گریستن، باید ببينيم که امام‌ره براى چه قيام كرد و تبعيد شد؟ چرا تا حد مرگ رفت؟ صبح ۱۵ خرداد ایشان را گرفتند كه سر به نيستش كنند. بعضى از سران آن وقت مشورت دادند به شاه که: «صلاح نيست [که الان کشته شود؛] فعلا اين را نگه داريد. او در چنگال ماست، هر وقت خواستيم، او را مى‏كشيم.» اراده خدا بود كه باقى بماند. 🔸مردم در روز ۱۵ خرداد بی‎محابا به خيابان‏ها ريختند و جان خودشان را سخاوت‎مندانه تقديم كردند. آن قدر جنازه‏هاى نيمه جان را نصف شب در كاميون‏ها ريختند و بردند در بيابان‏ها دفن كردند. معلوم هم نشد که آنها كجا دفن شدند. آن اندازه‏اى كه شمارش شد، بيش از ۱۵ هزار نفر در يك روز کشته شده بودند. 🔸چرا اين حادثه اتفاق افتاد؟ چون رهبر دينى مردم احساس كرد خطری متوجه دين شده؛ مردم هم باور كردند كه دينشان در معرض خطر است. اما اين نامردهاى قلم به مزد، وانمود مى‏كنند كه مردم براى شكم‎شان رفتند و كشته شدند. عجب حماقتى؛ آدم به خاطر اينكه شكمش گرسنه است، جان خودش و عزيزانش را در مقابل تيربار بگيرد به خاطر شکم؟! همه آنها در وصيت‏ نامه‏ هایشان گفته‏اند براى دينشان بود. ۱۳۸۰/۰۳/۱۵ 🔺 بيانات حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) در حوزه علميه كوتنا بابل #پانزدهم_خرداد 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir