قلب در قرآن 🍃🌸قرآن کریم اساساً سر و کارش با «قلوب» است. همه ی ارزش ها و ضد ارزش ها را به قلب ها نسبت می دهد. «قلب» را محلّ بهره وری از هدایت الهی و تذکّر پذیری می داند (ق: 37) قلب را مایه ی نپذیرفتن ذکر می داند و بر آن ویَل و واویلا می فرستد (زمر: 22)، نسبت به کافران هم، قلوب ایشان را مشمئز از ذکر خدا معرفی می کند. (زمر: 45) همه ی ارزش های قرآنی مربوط به قلب است. قلب، محل اموری است، از جمله: ایمان (نحل: 106)، هدایت (تغابن: 11)، استحکام و تثبیت (انفال: 11)، اطمینان (بقره: 248)، فقه و تفقه (بقره: 248)، سکینه و آرامش (بقره: 248)، عقل و تعقل (حج: 46)، طهارت (مائده: 41)، خوف از خدا (انفال: 2) و.... در اهمیت قلب، کافی است که بدانیم حتی پیامبر اکرم (ص) هم با قلبش مخاطب خداوند بوده و اساساً قرآن بر قلب مبارکش نازل شده است. (بقره: 97، شعرا: 194، شوروی: 24)🌸🍃 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir