آیه ۷۱ سوره اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ فِى الرِّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّى رِزْقِهِمْ عَلَى‏ مَا مَلَكَتْ أَيْمَنُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَآءٌ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ‏ و خداوند بعضى از شما را بر بعضى دیگر در برترى داده است، پس كسانى كه برترى داده شده‏ اند، رزق خود را بر زیردستان خود ردّ نمى‏كنند تا آنكه همه با هم برابر شوند. پس آیا نعمت خدا را انكار مى‏كنند؟ 🌐 تفاوت مردم در ، یكى از برنامه‏ هاى حكیمانه الهى است، زیرا اگر همه مردم یكسان و یكنواخت بهره میبردند، كمالات معنوى آنان ظاهر نمیشد. مثلاً سخاوت، صبر، ایثار، حمایت، شفقت، تواضع و امثال آن، زمانى معنى پیدا میكند كه تفاوت‏هایى در میان انسان‏ها باشد. 🌐 ممكن است معناى آیه این باشد كه خداوند از مردم انتقاد میكند كه چرا افراد كامیاب، زیردستان خود را در امكانات خود شریك نمیسازند ؟و ممكن است معناى آیه چنین باشد كه امكان انتقال بعضى نعمت‏ها به دیگران نیست، مثلاً چگونه میتوان زیبایى چهره یا صوت یا عقل یا نبوغ یا محبوبیّت یا نفوذ كلام را به دیگران منتقل كرد. این تفاوت‏ها رمز تكامل و یكى از نعمت‏هاى الهى است. چرا آن را انكار میكنید؟ 🌐 معناى ، آن نیست كه خداوند همه مردم را در یك درجه از استعداد و شرایط قرار دهد، زیرا اگر همه مردم در برخوردارى از نعمت‏ها مساوى باشند، استخدام و تعاون و همكارى كه براى زندگى اجتماعى یك ضرورت است از بین میرود. قرآن در آیه۳۲ سوره زخرف میفرماید: «و رفعنا بعضهم فوق بعض درجات لیتّخذ بعضهم بعضاً سخریّاً» یعنى ما بعضى انسان‏ها را بر بعضى دیگر برترى دادیم تا بدین وسیله، استخدام پیش آید. (« سُخریاً» به معناى 👈🏻 و استخدام و « سِخریاً» به معناى 👈🏻 است) 🌐 گاهى كامیابى‏ ها در اثر ظلم، حق‏كشى واستثمار به دست مى‏ آید كه اسلام این‏گونه درآمدها را حرام شمرده است، لیكن گاهى توسعه رزق صددرصد خدادادى و از طریق حلال وبصورت طبیعى است. مثل دو نفر كه مشغول ماهیگیرى میشوند، یكى صدها ماهى در تورى كه او افكنده میرود، ولى دیگرى چند ماهى به تور مى‏ اندازد. در اینجا غنى و فقر، الهى است كه براى آزمایش و و بروز استعدادهاى آنهاست و هیچ جنبه‏ ى منفى ندارد. این آیه نظر به این‏گونه موارد دارد. «واللَّه فضّل بعضكم على بعض فى‏ الرزق» 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir