حاج آقا قرهی:
کسی که دائم سیطره وجودش، تفکّر در آثار رحمت الهی و خلقت آسمان و زمین است، این قلب دیگر دائم یاد خداست، این دست یاد خداست و ... .
جملهای بیان کنم که خیلی عجیب است. این مطلب از شهید آیتالله قدّوسی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) - که ما اوایل انقلاب در خدمتشان بودیم - است. آیتالله مروی که یک موقعی معاون قوّه قضائیّه بود و اهل معنا و حال بود، میفرمود: آیتالله قدّوسی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) فرمودند یکی از آقایان (نظر من این بود که خود آقای مروی بود، چون این مطلب را با اشک میگفتند) یک موقع آمده بود پروندهای را امضاء کند، هر چه میکرد، این دست میلرزید و این قلم میافتاد. بعد فرموده بود: این باید بررسی شود، مجدّداً بررسی کنید. امّا نگفته بود دلیل چیست. بعد که بررسی کرده بودند دیده بودند که جایی اشتباه شده است.
وقتی کسی دائم یاد خدا باشد، این دست هم یاد خداست. این زبان، این چشم، این گوش و ... هم یاد خداست. اولیاء خدا اصلاً از موسیقیها و ترانهها انزجار دارند و گوششان نمیخواهد بشنود. گوششان فقط میخواهد ذکر خدا را بشنود، ذکر خدا فقط در قلب نیست در اعضاء و جوارح انسان سیطره پیدا میکند. گوش به خودی خود از ترانههای باطل بدش میآید و انزجار دارد. همهی اینها به خاطر این کنترل تفکّر است. با کنترل فکر، این حال را پیدا کردند.
✍️درس اخلاق (سیصد و شصت و سومین جلسه) در محل مهدیه القائم المنتظر(عج)
╔✯═══๑ღ💠ღ๑══✭╗ 🕌
@Emamzade_jafar_yazd
╚✮══๑ღ💠ღ๑═══✬╝
📡حداقل برای یک☝️نفر ارسال کن