مطلب ما برآور، كه جز وصال تو طلبكار نيستيم». رمضان، فرصتى گرانبهاست تا براى دست يافتن به قله رفيع «ولايت اللّه »، و پرواز بر ستيغ بلند و ايمنِ «قرب الهى» بكوشيم. اين گوى و اين ميدان، اين زمينه و فرصت، و اين هم امكان پرواز و پيشرفت براى هر كس كه «بخواهد». خسران زده و زيانكار آنكه رمضان بر او بگذرد ولى قدمى به سوى خدا برندارد. اين ماه، به پايان برسد ولى او هنوز رفتن در «راه» را هم شروع نكرده باشد. اى خداى مهربان! به پاس كرم و لطفت، ما را توفيق و يارى ده تا: از مستغفرين باشيم، اهل صلاح و اصلاح گرديم، از زمره بندگان و قانتين باشيم، و از اولياء اللّه … كه به مقام «قرب» رسيده اند. پی نوشت: [1] ـ نهج البلاغه، صبحى صالح، حكمت 417. منبع: سيناي نياز؛ جواد محدثي