💢دل باید پاک باشه، نماز و روزه بهانه ست! هرجور دلت مبخواد با خدا صحبت کن! عبادت به نیست! برخی دین و دینداری را اینگونه میدهند که ایمان داشتن در دل به خداوند و ارتباط دلی با معبود میکند! امام باقر(ع) در دوران خود با نقل حدیثی از امیرالمومین به این پاسخ داده اند: ابوالصّباح میگوید شنیدم که حضرت باقر(ع) فرمود که علی(ع) مکرّر میفرمود اگر همین گفتنِ شهادتین بود و انسان فقط با اعتراف به وحدانیّت خداوند و رسالت مؤمن میشد، دیگر روزه و نماز و حلال و حرام نازل نمیشد! چنین شخصی میشد مؤمن و جایگاهش هم میشد بهشت! علی(ع) مکرّر میگفتند اگر ایمان گفتنِ است، پس اینها برای چه نازل شد؟! معلوم میشود که صِرف گفتنِ ایمان نیست. این اشاره دارد به آن مطلبی که ایمان، جایگزین شدنِ «دین» در دل و پذیرشِ قلبیِ آن بیان صادره از مقام رُبوبی است که به وسیلة به ابنای بشر ابلاغ میشود. دین هم مُرکّب از «اصول و فروع» و «علم و عمل» است. بنابر این هیچ مانعی ندارد که کسی ظاهری باشد و همة احکام ظاهری و اسلام دربارة او اجرا شود، ولی در عین حال مؤمن نباشد. 📚بحارالانوار، ج 66، ص 19 🆔👉 @emlaee