یادداشت 📃 امروز با سیاست جدایی غرب که هدف آن چین است باز این کشور را هدف ژورنال های تخصصی علوم انسانی قرار می گیرد. نکته مهم در این رابطه خود تحقیری برخی عناصر و صاحب نظران در توجه دادن به عقب ماندگی از چین و روابط استعمار زده ایران با این استعمار گر نوزاد است. حتی برخی به پیامد های جنگ دو ابرقدرت و حذف ایران از معادلات منطقه‌ای با قدرت های جهانی اشاره داده اند. نتیجه گیری ایشان نیز اشکال در جنس روابط ایران_ آمریکا است که چین توانسته با ایجاد موازنه نرم و نه شعار های استکبار ستیزی در طی چند دهه به این شکل از توسعه برسد. مشکل اصلی تمام نظرات اخیر عدم تاریخی نگری در تحلیل است. ایران و چین از لحاظ سیاسی و مهم تر نظامی اصلا قابل مقایسه نیستند. نکته اصلی در جنس روابط سخت دو طرف با هم است. خلاصه آنکه ایران بخاطر استقلال از شرق و غرب فرم مردم سالاری اش در اشکال حقوقی، نظامی و صنعتی و بخش کمی اقتصادی الگو های توسعه اش را به طور بومی طراحی کرد. از این رو ایران جدا از اقتصاد جهانی با وجود تحریم ها ثبات اقتصادی به نسبت به داخل بازگرداند. چین اما پایه های سیاسی_اقتصادی اش را کمونیستی_ مائوئیستی چید و پس از مائو در طی چند دهه با فرم کمونیستی، اقتصاد خود را نولیبرالی گرداند. از این رو این چرخش ناگهانی طبقه متوسط چین را تحت فشار قرار داد. از جمله معضلات چین در آینده کپیتال شدن خود حزب و طبقه حاکم آن مقابل قشر متوسط است که با ضعیف کردن طبقه متوسط؛ گسل طبقاتی شدید، مشروعیت کمونیسم چینی ها را بر باد می دهد. نکته دیگر در خصوص قدرت نظامی چین و ایران است. ایران در کمتر از چهل سال دو جنگ مستقیم (تحمیلی و داعش) را پیروز شده. در چند جنگ نیابتی مانند لبنان و یمن رژیم صهیونیستی و متحدان آمریکا را منزوی و با بسیج کشور های محور مقاومت پیروزی خود را به قدرت منطقه‌ای تبدیل کرده است. همچنین با دولت های آمریکایی و اروپایی زد و خورد نظامی مانند حمله موشکی به عین الاسد داشته که آمریکا و متحدانش توان پاسخ نداشتند. اکنون نیز دخالت تجارت نظامی ایران معادلات جنگ های اروپایی را تحت تأثیر خود قرار داده است. اما چین در طی بیش از صد سال اخیر در هیچ جنگی از تریاک تا ژاپن پیروز نشده و در این مدت امنیت خود را به بریتانیا و سپس شوروی وابسته بوده. امروز نیز تأمین نظامی چین در تکنولوژی و پشتیبانی وابسته به روسیه است. تمام این این‌ها خبر از بی تجربگی ژنرال های متعصب دولت کمونیست می دهد. بنابراین ایران و چین با دو تاریخ مختلف و موازنه مقابل غرب هیچ وضعیت برابری ندارند. این اگرچه در بازرگانی و GDP شاخص بالاتری دارد اما این شاخص همه چیز نیست. وابستگی و انفعال چین به شرق و غرب در سابقه تاریخی اش بر خلاف ایران آن را بی نیاز از روابط چند جانبه با ایران و روسیه نکرده تحدیدی برای ایران محسوب نمی شود. #مقایسه_رفتار_اقتصادی_نظامی_ایران_و_چین_با_آمریکا @enegasht_ir