این نظر بر وجهی دیگر از متافیزیک معرفت دلالت دارد که علم الهی هم می توان نامیدش. در این جا نحوه فیض علم بر عالم از طرف عقل فعال است. عقل فعال نیز از واهب الصور صورت علم را به حضور عقل می رساند. در اصل نحوه وجودی صور ذهنی همان تشکیک وجود است که در علم نیز رسوخ کرده. در این بیان همان نحوه علم الهی به بندگان نیز تعلق می گیرد. منتها یکی استقلال در علم دارد و دیگری از فیض وجود صور ذهنی را داراست. در مجموع وجود ذهنی نحوه اتصاف علمیت خدا از اشیاء حتی در امور جزئی چونان بنده است که در جریان وجود در عالم به اراده الهی به انسان داده شده و خداوند نه تنها عالم اصیل به آن هاست؛ بلکه ضامن صدق معرفت عالم بر معلوم نیز می باشد. @enegasht_ir