سخنرانی در جمع پزشکان (پیروزی در وحدت همه قشرها)،۲۰ بهمن ۱۳۵۷/ ۱۱ ربیع الاول ۱۳۹۹،تهران، مدرسه علوی [بسم الله الرحمن الرحیم‌] آقایانی که در بیمارستان هستند بیشتر از سایر مردم مصیبتها را دیده‌اند، حتی از آنهایی که در خیابانها بوده‌اند. آنهایی که در خیابان بوده‌اند دیده‌اند که جوانی تیر خورد و افتاد لکن آنها که بالای بستر او بوده‌اند دیده‌اند چه گذشته است. پدر و مادر او آمده‌اند لا بد- اگر گذاشته باشند بیایند- آمده‌اند در بیمارستان و شما حال آنها را دیده‌اید. مصدومین را، مجروحین را، آنهایی را که کشته شده‌اند و برده‌اند که شما هم ندیده‌اید- همه در نظر خدا محفوظ است. گناه این ملت این بود که می‌خواست که اجانب در مملکتشان تصرف نکند. گناهشان این بود که می‌خواستند آزاد باشند، اختناق نباشد؛ می‌خواستند غارتگرها را بیرون کنند. اینها گناه این ملت بود که به روی آنها این طور مسلسلها کشیدند و حالا هم دست برنمی‌دارند. همین چند روز هم باز در شهرستانها از این کارها بوده است. عمال اجانب در چهره «ملیت»! اینها- یعنی عمال اجانب- هر روزی با یک صورت در پرده‌ها و در چهره‌هایی هستند. اینها عمالشان را ممکن است بیست سال، سی سال، به صورت یک آدم ملی درآورند و بر ملت معلوم نباشد که این چه کاره است! وقتی که چهره واقعی پیدا شد، آن وقت ملت می‌فهمد چه بوده این... جلد ۶ صحیفه امام خمینی (رضوان الله علیه)، از صفحه ۱۱۷ تا صفحه ۱۱۹ متن کامل را از اینجا بخوانید: https://b2n.ir/u28656 #امروز_در_صحیفه #غارت_مملکت #مانور_تجمل