در مذاکرات و آموزش‌های امام صادق به یاران و نزدیکانش، بهره‌گیری از عامل «بی‌نصیبیِ خلفا از دانش» به عنوان دلیلی بر اینکه از نظر اسلام، آنان حق حکومت کردن ندارند، به وضوح مشاهده می‌شود؛ یعنی اینکه امام همان مضمون متعرضانه‌ای را که درس فقه و قرآن او دارا بوده، صریحاً در میان می‌گذارده است. کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۳۰۷ @ensane250saale