#رفراندوم! فقط برای ایران! قانون اساسی آمریکا را جیمز مدیسون نوشت و در تاریخ ۱۷ سپتامبر سال ۱۷۸۷ میلادی، ۳۷ نفر از برده داران، ملاکان و سران ارتش آمریکا آن را امضا کردند. قانون اساسی را در آن زمان، نمایندگان مردم ننوشتند و جلسات تدوین آن غیرعلنی و بسیار سری بود و به همه پرسی مردم نیز گذاشته نشد. در تدوین قانون اساسی، گروه های مختلف از جمله زنان، اقشار کارگر و افرادی از ادیان دیگر مطلقا حضور نداشتند که در تدوین قانون اساسی سهیم باشند یا به آن رای دهند. زن ها نه تنها در تدوین قانون اساسی شرکت نداشتند بلکه بر اساس همان قانون تدوین شده، حق رای نیز نداشتند. آنها ۱۳۳ سال پس از تدوین قانون اساسی اجازه یافتند تا در انتخابات شرکت کنند و آرای خود را به صندوق‌های رای بیندازند. این ۳۷ امضا کننده از مجموع ۵۵ نفری بودند که خود را نماینده های ۱۱ ایالت مستعمره نشین انگلیس میخواندند. در حالی که اولا آن افراد توسط مردم انتخاب نشده بودند و جمعیت آن ایالات در آن زمان ، تقریبا ۴ میلیون نفر بوده، دوما آن ۱۱ یا ۱۲ ایالت، ۲۰٪ از ۵۰ ایالت فعلی آمریکا را شامل می شوند و ۸۰٪ ما بقی نادیده گرفته شده اند.