صاحبا! در این حصار دلتنگی در این مخمصهء * در این تنگنای عاطفه از پس ابتلائاتِ وسوسه‌انگیز؛ این واژه هایِ سراسیمه را پناه می‌دهی؟! مولای من! بخوان این اوراق ملالت‌بار و ببین که چه تماشایی شده شوربختیِ بی شما بودنمان.... بخوان و ببین که به چه روزی افتاده‌ایم از این غربالْ غربالْ امتحان و از این بارش علی‌الدوامِ **... آری حکایتی شده ایمانمان... آنقدر که قرن ها پیش به حال اسف‌بارمان خلفای الهی، اشک ‌ها بدرقه نموده اند... چه رقت‌بار است و هراسناک این زندگی وارونهء واژگونه بی شما ای که عیسی، طفلکی است خردپا در مسیر عشقتان! این قلوب راکد و مرده را به ضربان خواهد انداخت آن نگاه روح الله‌یتان؟! ➖➖➖➖➖➖➖➖ * از ریشة "سوف" به معنای تأخیر انداختن و کار امروز را به فردا انداختن است. حالتی در انسان که خود می داند اشتباه می کند و قصد برگشتن از آن کار را هم دارد؛ اما هرگاه تصمیم به بازگشت می گیرد، وسوسه می شود که هنوز فرصت بسیار است و خویشتن را به فردا وعده می دهد. امام باقر علیه السلام می فرماید: «ایاک و التسویف؛ بر حذر باش از تسویف **فرق امتحان با در این است که امتحان وقتی است که شخص می داند در معرض امتحان است اما در افتنان، فرد نمی داند که در معرض امتحان قرار گرفته است. https://eitaa.com/entezaaaaaar