🔹شیخ صدوق در امالى از حضرت امام زين العابدين روايت ميكند كه فرمود: 🔸امام حسن مجتبى عليه السّلام در زمان خود عابدترين و زاهدترين و برترين مردم بشمار ميرفت. هر گاه حج بجاى مياورد پياده ميرفت، چه بسا مى‏شد كه پاى برهنه ميرفت هر گاه ياد مرگ مى‏كرد گريان مى‏شد، هر وقت بياد قبر مى‏افتاد اشك ميريخت هر گاه بياد بر انگيخته شدن در محشر مى‏آمد گريه ميكرد. هر وقت بياد مرور از صراط مى‏افتاد گريان مى‏شد. هر وقت بياد آن موقعى مى‏آمد كه براى حساب نزد خدا خواهد رفت بطورى نعره ميزد كه غش مى‏كرد. هر گاه براى نماز قيام مى‏نمود اعضايش در مقابل خدا ميلرزيد. هر وقت بياد بهشت و دوزخ مى‏آمد مثل شخص مار گزيده مضطرب ميگرديد، آنگاه از خدا تقاضاى بهشت و از جهنم طلب بيزارى مى‏نمود. امام حسن عليه السّلام هر گاه به آيه‏ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا* ميرسيد ميفرمود: لبيك! اللهم لبيك! حضرت امام حسن در هر حال مشغول ذكر و ياد خدا بود. آن حضرت از همه مردم راستگوتر و فصيحتر بود. 📚الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 179 🖤کریم_اهل_بیت🖤 @entezar_farabi