🔹شیخ صدوق در امالى از حضرت امام زين العابدين روايت ميكند كه فرمود:
🔸امام حسن مجتبى عليه السّلام در زمان خود عابدترين و زاهدترين و برترين مردم بشمار ميرفت. هر گاه حج بجاى مياورد پياده ميرفت، چه بسا مىشد كه پاى برهنه ميرفت هر گاه ياد مرگ مىكرد گريان مىشد، هر وقت بياد قبر مىافتاد اشك ميريخت هر گاه بياد بر انگيخته شدن در محشر مىآمد گريه ميكرد. هر وقت بياد مرور از صراط مىافتاد گريان مىشد. هر وقت بياد آن موقعى مىآمد كه براى حساب نزد خدا خواهد رفت بطورى نعره ميزد كه غش مىكرد. هر گاه براى نماز قيام مىنمود اعضايش در مقابل خدا ميلرزيد. هر وقت بياد بهشت و دوزخ مىآمد مثل شخص مار گزيده مضطرب ميگرديد، آنگاه از خدا تقاضاى بهشت و از جهنم طلب بيزارى مىنمود. امام حسن عليه السّلام هر گاه به آيه يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا* ميرسيد ميفرمود: لبيك! اللهم لبيك! حضرت امام حسن در هر حال مشغول ذكر و ياد خدا بود. آن حضرت از همه مردم راستگوتر و فصيحتر بود.
📚الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 179
#سبک_زندگی
🖤کریم_اهل_بیت🖤
@entezar_farabi