🌾قدر ناشناخته بودن صفات امام عصر علیه السلام‌ 🔶ج) عصمت 🔵وصف ديگر امام زمان عليهِ السّلام كه مورد هجوم دشمنان مغرض و دوستان نادان واقع مي‌شود، كمال «عصمت» است. 🔵از نظر شيعه، امام عليهِ السّلام به معناي «مصونيّت ايشان از هرگونه خطا و لغزش، عمدي وسهوي، كوچك وبزرگ، در نيّت وقول و عمل » مي‌باشد. اين عصمت يك امر ذاتي نيست، يعني امام عليهِ السّلام به خودي خود از خطا محفوظ نيست، بلكه خداوند متعال به لطف خود، ايشان را از هرگونه اشتباهي مصون داشته است. شخصي كه به او عصمت عطا شده، «معصوم» است، يعني حفظ شده از خطا و بدي، وخداي تعالي ايشان را از گناه واشتباه حفظ كرده است. 🔵در تعاليم اهل بيت عليهِ السّلام به مواردي بر مي‌خوريم كه اكتسابي و ذاتي بودن عصمت را مردود دانسته اند، و آن را به خدا نسبت داده اند. يعني در عين تأكيد بر بودن اين كمال، آن را «َوهبي» شمرده اند. اما بعضي، اين گونه بيانات را حمل بر انكار اصل عصمت ائمّه عليهِ السّلام كرده اند و تصريح به خطا پذير بودن ايشان نموده اند بدين ترتيب _دانسته يا ندانسته_ حقّ بزرگي از وليِّ نعمت خود ضايع كرده، قلباً اين ويژگي مهم امام را منكر شده اند. 🔵براي روشن شدن اين مصداق ازغربت امام عصر عليهِ السّلام، به خطبه اي از نهج البلاغه اشاره ميكنيم. 🔵حضرت امير المؤمنين علي ابن ابيطالب عليهِ السّلام فرموده اند: "فَلَا تَكُفُّوا عَنْ مَقَالَةٍ بِحَقٍّ أَوْ مَشُورَةٍ بِعَدْلٍ فَإِنِّي لَسْتُ فِي نَفْسِي بِفَوْقِ أَنْ أُخْطِئَ وَلَا آمَنُ ذَلِكَ مِنْ فِعْلِي إِلَّا أَنْ يَكْفِيَ اللَّهُ مِنْ نَفْسِي مَا هُوَ أَمْلَكُ بِهِ مِنِّي، فَاِنَّما اَنا و اَنتُم عَبيدٌ مَملُو كُونَ لِرَبِّ لا ربَّ غَيرُهُ" "از سخن حق گفتن و مشورت دادن به عدالت خود داري نكنيد، چون من به خودم (به خودي خود) بالاتر از اين نيستم كه خطا كنم (يا نظر به ذات خودم ممكن است به خطا افتم)، و (به خودي خود) از اشتباه در عمل خويش در امان نيستم، مگر اين كه خداوند، آن چه را كه نسبت به من املك است از من كفايت كند، زيرا خدايي كه جز او خدايي نيست، مالك و صاحب اختيار من و شماست. 🔵اميرالمؤمنين عليهِ السّلام مي‌فرمايند: من به خوديِ خود، از خطا مصون نيستم. به عبارتي مي‌ فرمايند: اين من نيستم كه خود را از خطا مصون مي‌دارم، بلكه خداوند متعال مرا «كفايت» مي كند. 🔵«كفايت»كردن، يعني آن چه در وسعِ كسي نيست، ديگري مسؤوليت آن را بر عهده گيرد. لغت «كفيل» از همين ريشه و به همين معنا است. 🔵حضرت اميرالمؤمنين عليهِ السّلام تصريح فرموده اند كه: مصونيّتِ از خطا، از عهده ی من خارج است. اما خداي عزّوجلّ كه در همه ی كمالاتِ من از خودم مالك تر است، اگر بخواهد مرا در عصمت نيز كفايت مي‌كند. كه اين خواستِ خدا با توجه به ادلّة صريحي كه درباره ی عصمت امام عليهِ السّلام وجود دارد هميشه محقّق است. 🔵امّا وَهبي بودن عصمت امام عليهِ السّلام و اكتسابي نبودن آن، منافاتي با اختيار ايشان ندارد؛ و كمال «اختيار» در ايشان هم مانند ساير انسان‌ها وجود دارد. البته توضيح و تبيين اين مطلب، احتياج به بحث گسترده اي دارد كه بايد در جاي خود به آن پرداخت. 🔵هر شخص غير مغرض و عاقلي، از اين فرمايش اميرالمؤمنين عليهِ السّلام مي‌فهمد كه ايشان، عصمت ذاتي و اكتسابي را رد كرده و آن را فضل و انعامِ الهي شمرده اند، اما معصوم بودن خويش را نفي نفرموده اند. ولي عدّه اي كم لطفي كرده، با حذف كردن قسمتِ دوم فرمايش اميرالمؤمنين عليهِ السّلام مي‌گويند كه حضرت خودشان فرموده اند كه: "فَإِنِّي لَسْتُ فِي نَفْسِي بِفَوْقِ أَنْ أُخْطِئَ /من به خودي خود، فوق خطا نيستم (ممكن است خطا كنم)." آنگاه نتيجه مي‌گيرند كه اميرالمؤمنين عليهِ السّلام بدون تعارف وتواضع، به واقعيتي اشاره كرده اند و اقرار كرده اند به اين كه از خطا مصون نيستند. بنابراين امام عليهِ السّلام براي خود قائل به مقام عصمت نبوده اند!! 🔵اينان، متأسفانه از بخش ديگر خطبه –عمداً يا سهواً- چشم پوشي مي‌كنند كه حضرت فرموده اند: إِلَّا أَنْ يَكْفِيَ اللَّهُ مِنْ نَفْسِي مَا هُوَ أَمْلَكُ بِهِ مِنِّي /مگر خدا كفايت كند آن چيزي را كه نسبت به من املك است. #غربت_امام #قدر_امام #عصمت @entezar_ma313